Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı(Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin  kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
 Uyuşmazlık 3. kişinin İcra İflas Kanun’un 96. ve devamı maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Haciz borçluya ödeme emri tebliğ edilen adreste 06.11.2002 tarihinde yapılmıştır. Dosya ekinde yer alan Konya 1.İcra Ceza Mahkemesinin 2002/5562 Esas sayılı dosyasında 20.12.2002 tarihinde yapılan zabıta araştırmasında da borçlunun haciz adresinden yaklaşık 2 ay kadar önce ayrılarak Adana’ya gittiği bildirilmiştir. Haciz sırasında hazır bulunan davacı 3. kişi Limited Şirket temsilcisi ve ortağı R. A. istihkak iddiasında bulunmuştur. Bu durumda mülkiyet karinesi İcra İflas Kanun’un 97/a. maddesine göre borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Yeminle dinlenen dava tanığı H. A.’nın anlatımından işyerinin borçluya ait iken borcun doğumundan hatta takipten sonra 07.10.2002 tarihinde kurulan davacı 3. kişi Limited Şirkete devredildiği anlaşılmaktadır.
Borçlu ile davacı arasındaki ilişki ticari işletme devri niteliğinde bulunduğundan İcra İflas Kanun’nun 44. ve Borçlar Kanun’un 179. maddelerinin uygulanması gerektiği açıkça ortadadır. Anılan maddelerde öngörülen koşulların yerine getirildiği iddia ve isbat edilmemiştir. Bu durumda yapılan devir alacaklıların haklarını etkilenmeyeceğinden devir alan  davacı  Borçlar Kanun’un 179. maddesi gereği işletmenin borçlarından sorumlu bulunacağından  mahkemece davanın reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırı olmuştur.
 O halde, davalı alacaklının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı(Alacaklı)ya iadesine, 14.03.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.