MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki genel kurul kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı kooperatifin üyesi olduklarını, örnek anasözleşmeye göre divan başkanının ortaklar arasında seçilebileceğini, denetim ve yönetim kurulu üyelerinin divan başkanı olamayacaklarını, 17.10.2009 tarihinde yapılan genel kurulda, üç listenin yarıştığını, kooperatif ortaklarından olan ve divan başkanlığına seçilen..."un listesinin en çok oyu aldığını,..."un aynı zamanda üst birlik yönetiminde başkan vekili olarak görev yaptığını, bu kişinin divan başkanlığına seçilmesinin BK"nun 19.ve 20.maddelerine aykırı olduğunu, ortakların serbest iradeleri ile oy vermediklerini, davacılardan ..."nün itirazları ve karşı oylarının tutanaklara geçirilmediğini,..."un listesinin ortaklara dağıtıldığını, genel kurulun yapıldığı düğün salonu yanındaki kahvehanede ..."u destekleyen kişilerin bulunduğunu, ortak olmadıkları halde genel kurulda görev yaptıklarını, genel kurula katılan ortakların iradelerinin saptırıldığını ileri sürerek, genel kurulun iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kooperatifin yönetim ve denetim kurulu üyesi olmayan ..."un divan başkanlığına seçilmesine yasal engel bulunmadığını, genel kurulda önergelerin işleme konulmadığı, ortaklara baskı yapıldığı, oy kullanırken yönlendirildikleri iddialarının doğru olmadığını, genel kurulun yasaya ve anasözleşmeye uygun yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tarafların iddia ve savunmaları, toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi heyeti raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine karar verilmesi gerektiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, genel kurulun iptali istemine ilişkindir.
Dosyada mevcut ilk bilirkişi raporunda, alınan kararların kanun ve anasözleşme hükümlerine aykırı olduğu, ikinci raporda ise bir aykırılığın bulunmadığı yönünde görüş bildirilmiş, mahkemece ikinci rapora itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
17.10.2009 tarihli genel kurul toplantı tutanağı incelendiğinde, 758 ortaktan 671 ortağın toplantıya katıldığının belirtilmiş olmasına karşın, 2. maddeden 7.maddeye kadar olan görüşmelerde, kaç ortağın oylamaya katıldığı ve kaç kişinin kabul oyu verdiği gösterilmeksizin, kararların sadece oy çokluğu ile kabul edildiği ifade edilmekle yetinilmiştir.
Davalı kooperatifin anasözleşmesinin 34.maddesine göre, genel kurul toplantılarının muteber olabilmesi için, ortaklar tarafından yapılan beyanlar ile muhalif kalanların muhalefet sebeplerini, yapılan seçimler ile verilen kararları içeren bir tutanak düzenlenir. Bu tutanakta, toplantıya katılanların sayısı ile kullanılan oy sayısı ayrıca gösterilir.
Dava konusu genel kurul tutanağından kararların ne kadar oyla alındığı, dolayısıyla karar nisabının sağlanıp sağlanmadığı anlaşılamamaktadır.
Öte yandan, karar tarihinde yürürlükte olan HUMK"nun 388.maddesine göre,iki tarafın iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, ihtilaflı konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışması ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepler kararda gösterilmek zorundadır. Karar gerekçesinde, taraf iddia ve savunmaları, tanık beyanları ve bilirkişi raporları özetlendikten sonra, delillerin tartışması yapılmadan, ikinci raporun neden üstün tutulduğu denetime elverişli şekilde açıklanmadan, soyut ifadelerle ikinci raporun dosya ve oluşa uygun bulunduğu kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir. Başka bir anlatımla, mahkemece her iki rapor arasındaki çelişki giderilmeden, yukarıda belirtildiği üzere tutanakta bulunması gereken hususlara ilişkin anasözleşme hükümleri dikkate alınmadan ve hükme esas alınan raporun, diğer rapordan ayrılan yönleri açıklanmadan karar verilmesi doğru olmamıştır. Ayrıca, bakanlık temsilcisi raporunun da somut olayın özellikleri ve iddiaların niteliğine göre getirtilip incelenmesi gereklidir. Yine, toplantıda alınan kararlarda ve yapılan seçimlerde kaç kişinin oylamaya katıldığı, kabul, red ve çekimser oy sayılarının ne olduğu tespit edilmeden ve bu hususlar yeterince tartışılmadan hüküm kurulması doğru değildir.
Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, davalı kooperatifin çalışma alanında uzman kişilerden oluşan bir bilirkişi heyeti seçilerek, daha önceki raporların da farklı yönleri tartışılarak, açıklamalı denetime elverişli rapor alınmak suretiyle oluşacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 10.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.