Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10619 Esas 2020/5783 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-TCK’nın 232. maddesi; yaralama, tehdit ve hakaret gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça suç olarak düzenlenmiş eylemler dışında kalan ve failin aynı konutta birlikte yaşadığı kişilere karşı gerçekleştirdiği, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma vb. eylemleri kötü muamele suçu olarak düzenleyip yaptırıma bağlamaktadır.
Mağdurlara tokat atma ve hakaret etme şeklindeki eylemlerin, TCK"nın 86/2 ve 125/1. maddesinde düzenlenenen kasten yaralama ve hakaret suçlarını oluşturduğu, somut olayda sanığın kötü muamele niteliğindeki eylemlerinin neler olduğu kanıtlara dayalı olarak gösterilip tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Kötü muamele eylemlerinin mağdur sayısınca suç teşkil edeceği nazara alınmadan, sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması,
b) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK"nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.