MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜM : Yeni Yasa (5237 sayılı Yasa) düzenlemelerinin sanık lehine bir durum oluşturmamış olması nedeniyle uyarlama yapılmasına yer olmadığına.

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.03.2018 günlü ve 2015/5625 Esas, 2018/2194 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, bozma ilamında belirtildiği şekilde, 5237 sayılı Kanunun 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddeleri uyarınca, anılan suçlardan verilmesi gerekli cezalar ayrı ayrı belirlenip, yöntemince hükümlü lehine olan yasanın tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık (hükümlü) ..."un temyiz dışı sanık .... ile birlikte olay tarihinde İzmir genelevinde çalışan mağdure ...."u akşam iş bitiminden sonra, rızası dışında zor ve tehditle iş yerine götürüp burada silahtan sayılan jiletle darp ederek eski para birimine göre toplam 13 milyon lirasını gasp ettikleri olayda; hükümlünün eylemlerinin 765 sayılı TCK"nin 499/1-2. cümle maddesi kapsamında olup, 5237 sayılı TCK"nin 148 ve 149. maddelerinde tanımlanan yağma suçu ile 765 sayılı TCK"nin 499. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, dosyaya konu eylemlerin 5237 sayılı TCK"nin 149/1-a-c-d- (gece vakti ise -h-) maddesine uyan nitelikli yağma suçunun yanı sıra aynı Yasanın 109/2, 109/3-a-b maddelerine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu da oluşturduğu gözetilerek; hükümlünün eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nin 499/1-2. cümle maddesiyle; 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nin
149/1-a-c-d- gece vakti ise -h-; 109/2, 109/3-a-b maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak olaya
uygulanarak, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, hükümlü yararına olan yasanın belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, hükümlü hakkında kesinleşen 16.11.1994 tarihli ilk hükümdeki cezayı geçmemek üzere, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.