Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2366 Esas 2013/10702 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2366
Karar No: 2013/10702
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2366 Esas 2013/10702 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık karşılıksız yararlanma suçundan yargılandı. Dosya incelendikten sonra, sair temyiz itirazları yerinde bulunmadı ancak katılan kurumun tazmini yapılmış olmasına rağmen sanığa ceza verilmemesi kararı verilmesi hatalı bulundu. Bu nedenle hüküm bozuldu ve sanık hakkında ceza verilmesine karar verildi. Sanık hakkında ceza vermeme kararının dayanağı ise 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi oldu. Bu kanun madde uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/2366 E. , 2013/10702 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/310984
MAHKEMESİ : Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2012
NUMARASI : 2011/126 (E) ve 2012/406 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.