Esas No: 2021/4554
Karar No: 2022/8904
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/4554 Esas 2022/8904 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir kişinin sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildiğini ve hükümle ilgili gerekçeli kararın açık ve belirgin olması gerektiğini belirtiyor. Kararın gerekçesinde, iddia ve savunmanın belirtilmesi, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sonuçların açıkça gösterilmesi gerektiği belirtiliyor ve ilkelere uyulmaması durumunda yasaya aykırı olduğuna dikkat çekiliyor. Ayrıca, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğu vurgulanarak, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3 maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34 ve 230. maddeleri
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine imkan sağlayacak biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın fiilinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekirken; açıklanan ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun hüküm kurulması, yasaya aykırı,
2) Kabule göre de; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
