Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14417 Esas 2016/7621 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14417
Karar No: 2016/7621
Karar Tarihi: 23.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14417 Esas 2016/7621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, Almanya'dan gelen bir kişiyi evine kadar takip ederek, evinin içine girip bir çanta çalarak kaçmışlardır. Mahkeme, sanıkların suçu işlediğine karar vermiş ancak ceza verirken bazı hatalar yapmıştır. İlk olarak, suçun niteliği gereği daha ağır bir ceza verilmesi gerekirken mahkumiyete hükmedilmiştir. İkinci olarak, çalınan eşyanın değerine göre cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmemiştir. Üçüncü olarak, müşteki olarak katılanın davaya katılması kararına rağmen gerekçeli kararda müşteki olarak belirtilmemiştir. Son olarak, sanıkların hak kaybına ilişkin hükümlerde de yanlışlıklar yapılmıştır. TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca, sanıkların cezalandırılması gerektiğinden bahsedilmiştir. Ancak, ayrıca TCK'nın 3 ve 61. maddelerine göre belirlenmesi gereken ceza miktarı ve TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak kaybının belirlenmesi konuları da göz önünde bulundurulmalıdır.
Kanun maddelerinin açıklamaları ise şöyledir:
- TCK'nın 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçunun cezasını belirler.
- TCK'nın 3. maddesi: Kanunda açıkça suç sayılmayan bir fiilden dolayı cezalandırma yapılamayacağını belirtir.
- TCK'nın 61. maddesi: Cezanın belirlenirken suçun işleniş şekli, suçun zarar verdiği kişi veya toplum, suçun işlendiği yer ve zaman gibi faktörler

17. Ceza Dairesi 2015/14417 E. , 2016/7621 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların olay tarihinde Almanya"dan gelmekte olan katılanı hava alanından evine kadar takip edip, evin önünde katılana ait valizleri taşımaya yardım etmek bahanesiyle evinin içine girdikleri ve evden giderlerken evin içinde antreye konan ve içinde 7.000 Euro para ve bazı eşya bulunan katılanın eşine ait çantayı alıp gittiklerinin anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Suça konu para ve eşyanın değerine göre, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri uyarınca asgari hadden belli bir oranda uzaklaşılarak ceza verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Müştekinin davaya katılmasına karar verilmesine rağmen gerekçeli kararda müşteki olarak gösterilmek suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 232/2. maddesine aykırı davranılması,
c-Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... (...) müdafiinin, temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanıkların kazanılmış hakkı korunmasına, 23.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.