Esas No: 2021/35356
Karar No: 2022/8760
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35356 Esas 2022/8760 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde dolandırıcılık suçu işlediği iddia edilen sanıkların yargılanması sonucunda, bir sanığın dolandırıcılığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin reddedilmesi, diğer sanıkların ise nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçlarından mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1. maddesine eklenen (L) bendi ile 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi kapsamındaki nitelikli dolandırıcılık suçunun takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu ve bu suçun oluşup oluşmadığını belirlemek için detaylı delillerin takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise sırasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1. maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi olarak geçmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, dolandırıcılığa teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet (sanık ... hakkında 2 kez, diğer sanıklar hakkında 1'er kez)
A)Sanık ... hakkında “dolandırıcılığa teşebbüs” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin reddine dair ek karara ilişkin sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanık ...’ın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 02.03.2016 tarihinde tebliğ olunan hükmün, sanık tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 17.03.2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine dair mahkemenin 11.05.2016 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 11.05.2016 tarihli ek kararının ONANMASINA,
B)Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mağdur ...’a yönelik “dolandırıcılığa teşebbüs” suçu ile sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik “dolandırıcılık” suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerine ilişkin sanıkların temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklar ..., ... ve ...’un mağdur ...’a, sanık ...’un ayrıca katılan ...’e kendilerini polis olarak tanıtarak menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia olunan olaylarda; sanıkların kendilerini kamu görevlisi olarak tanıtması karşısında, eylemlerinin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 14.maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 158/1.maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ile lehe yasa değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından ceza miktarları itibarıyla sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
