Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/24697 Esas 2016/2205 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi



Dava, sigortalı için kullanılan tıbbi malzeme bedelinin tahsili amacıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali ile takibin devamı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtilen şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
24.03.2015 tarihli hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece 28.04.2015 tarihinde hükmün, miktar itibarıyla kesinliği nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek karar verildiği, anılan kararın 11.05.2015 günü yöntemince davalı Kurum vekiline tebliğ edilip bu kez işbu ek karara karşı yasal 7 günlük süresi içinde 13.05.2014 tarihinde temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.
21.07.2004 günü Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 1086 sayılı Kanunun 427. maddesi gereğidir.
İnceleme konusu davada kabul edilmekle temyiz konusu yapılan 1.064,46 TL., değinilen kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibarıyla olanaksız olmakla, davalı Kurum vekilinin, temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi yerindedir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddine ilişkin 28.04.2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, 18.02.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.