Esas No: 2019/4783
Karar No: 2022/8836
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4783 Esas 2022/8836 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında sahte fatura kullanmak suçundan hüküm verilmiştir. Ancak tebligat işlemi usulsüz yapıldığı için sanığın temyiz talebi kabul edilmiştir. Yeni çıkan Kanun değişikliği uyarınca sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecektir. Kararın gerekçesi CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kullanılan kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve 21/2. maddeleri, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve TCK'nin 7/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması olanaklı görülmüştür.
Gerekçeli kararın öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğe çıkartılarak, sanığın adreste bulunmaması nedeninin araştırılması, adreste bulunmaması halinde ise tebliğ memurunun tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim ederek ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesinin de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirmesi gerekirken; bu işlemler yapılmadan, sanığın MERNİS adresine doğrudan çıkartılan tebligat uyarınca aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre işlem yapılarak muhtara teslim edilmesi nedeniyle tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın öğrenme üzerine hükümleri süresinde temyiz ettiği kabul edilerek mahkemenin 14.09.2015 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
