MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/05/2014
NUMARASI : 2011/1609-2014/188

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 19.09.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 14.05.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi taraflarca istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı, 1410 parselde bulunan davalının binasının kendi evine bitişik olduğunu, davalının binasında marangozluk, boya ve cila işleri ile uğraşıp aşırı gürültü çıkardığını, binasının her katında pencereler açtığını, marangozhane olarak çalıştırdığı katta da bir pencere ve bir de tehlikeli madde olan boya cila ve tiner atıklarının tahliyesi için boru deliği açtığını, makinelerin çıkardığı gürültünün evinin içinde kendisini rahatsız ettiğini, atık borusundan çıkan boya, cila ve tiner tozlarının hem evinde hem de bahçesinde oturmasını imkansız hale getirdiğini, davalı tarafına açılan pencerelerin ve atık boru deliklerinin kapatılarak eski hale getirilmesi ile davalının haksız müdahalesinin önlenmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmü, taraflar temyiz etmişlerdir.
Somut olayda, dosya kapsamına ve mevcut delillere göre dava konusu taşınmazın, giriş katında marangoz atölyesi mevcut olduğu, burada yapılan imalatlar nedeniyle ortaya çıkan toz ve cila kokusunun davacıyı rahatsız ettiği anlaşılmıştır. Bu rahatsızlığın önlenebilmesi için bilirkişilerin 20.05.2013 havale tarihli raporunda hüküm sonucunun üçüncü bendinde de yer alan "Davalı tarafın binasına bitişik olarak en fazla 0,50 metre genişliğinde havalandırma bacasını çatı seviyesine kadar yapmasını" önerdiği görülmüş olup TMK"nın 730. maddesi gereğince bu talep yönünden davalı bina sahibinin sorumlu tutulabileceği anlaşılmıştır.
Ancak, hüküm sonucunun diğer bentleri infazda tereddüt yaratacak nitelikte olduğundan ayrıca binada kiracı olan davalı bina sahibi dışındaki şahıslar davada yer almadıklarından mahkemece davacının diğer taleplerinin tamamının reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.