MAHKEMESİ : Biga Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2013
NUMARASI : 2008/589-2013/86

S.. K.. ile G.. K.. aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Biga Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi"nden verilen 15.03.2013 gün ve 589/86 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı S.. K.. vekili taraflar arasında görülen boşanma davası içinde karşı dava olarak, aile konutu niteliğindeki 761 ada 63 parsel 10 numaralı mesken nitelikli bağımsız bölüm davacı tarafından satın alındığı halde davalı adına tescil edildiğini açıklayarak mal rejiminin tasfiyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, evlilik birliği içinde edinilen taşınmazın satın alma bedelinin büyük kısımının davalının babası tarafından ve kalan kısmının ise davalıya ait ziynetlerin satımı ve davalının dikiş dikerek elde ettiği paradan karşılandığını bildirerek davacının katkısı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, evlilik birliği içinde 01.01.2002 tarihinden önce edinilen taşınmazda davacı katkısını somut olarak ispatlamadığından davanın reddine karar verilmesi üzerine, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 06.07.1994 tarihinde evlenmişler, 03.06.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 24.09.2008 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK"nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM"nin 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı tarihe kadar 4722 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK"nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava dilekçesinin içeriği ve dava konusu 761 ada 63 parsel 10 numaralı meskenin 01.06.2001 tarihinde edinilmiş olmasına göre dava, 743 sayılı TKM"nun 170. maddesi uyarınca mal ayrılığının geçerli bulunduğu dönemde edinilmiş taşınmazdan kaynaklanan katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. Kural olarak, 743 sayılı TKM"nin yürürlükte olduğu; 01.01.2002 tarihinden önce eşler arasında yasal mal ayrılığının geçerli olduğu dönemde, karı ve kocanın diğerinden katkı payı karşılığında bir tazminat isteyebilmesi için mutlaka parasal veya para ile ölçülebilen maddi bir değer koymak suretiyle katkısının bulunması gerekir. Somut olayda dosyadaki belge ve bilgilere göre, davacı kocanın 01.02.1993 ile 30.04.1995 tarihinde aydınlatma aracı satışı yapılan işyeri sahibi olması nedeniyle vergi mükellefiyet kaydının bulunduğu ve ayrıca 11.08.1994 tarihi ile 17.09.1998 tarihleri arasında A. A.Ş. ortağı ve yönetim kurulu üyesi olduğu anlaşılmaktadır. Düzenli herhangi bir işi bulunmayan davalının süreklilik arz etmeyen el işi yaparak taşınmaz mümkün değilse de, tanık beyanlarından taşınmazın alımında babasının katkısı bulunduğu saptanmakla, evlilik birliği içinde çalışan ve geliri bulunan davacının taşınmazın alımına katkısının bulunduğunu kabulü gereklidir.
Bu halde mahkemece, dava konusu taşınmazın 15.000 TL ye edinildiği dikkate alınarak davalı tanık beyanları ile sabit olduğu üzere bu miktarın 5.000 TL"sinin davalının babası tarafından karşılanması nedeniyle davalının kişisel malı olduğu ve kalan miktarın davacı tarafından karşılandığı kabul edilerek, davacı tarafından yapılan ödemelerin taşınmazın toplam edinme bedeline olan oranı tespit edilip bu oran ile taşınmazın dava tarihindeki değerinin çarpımı sonucu davalının katkı payı alacağı miktarı saptanmalı, davacı lehine katkı payına hükmedilirken davalı vekilinin bilirkişi tarafından belirtilen % 25"lik katkı oranını kabul ettiği dikkate alınarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı görülen hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.