MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/04/2014 tarih ve 2013/347-2014/206 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 09.12.2014 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından yapılan ihale sonucu “Posta Tekeli Dışında Kalan Gönderilerin Taşınması ve Dağıtımı Hizmetlerinin Yürütümü” işinin müvekkili uhdesinde kaldığını, davalı ile 20.11.2008 tarihli sözleşme imzalandığını, işbu sözleşmenin 3 ay süre uzatımı ile birlikte 18 ay sürerek 15.06.2010 tarihinde sona erdiğini, 18 aylık ihale süresince 205 yaya dağıtıcı, 50 şoförlü araç olmak üzere toplam 255 çalışanın söz konusu taşeronluk işini yürütmesinin öngörüldüğünü, ancak 09.03.2009 tarihi itibariyle % 20 işçi artırımına gidilerek çalışan sayısının 305 olarak düzenlendiği, sözleşme hükümlerine göre aylık 305 işçinin yıllık izinli, raporlu olduğu zamanlarda zaruri olarak işçi çalıştırıldığını, 18 ay boyunca aylık 310 ile 330 işçi çalışan ortalaması ile ihale sürecinin seyrettiğini, davalı idarenin talebi ve sözleşmedeki şartlar gereği aylık ortalama tahminen 5 ile 25 işçinin ihale sözleşmesinde öngörülenin üzerinde çalıştığını, ancak davalı idarenin fazladan istihdam edilen ve çalıştırılan işçilerin maliyetlerini müvekkiline ödemediğini ileri sürerek, eksik ödenen şimdilik 100.000,00 TL"nin çalışılan aylardan itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ihtirazi kayıt dermeyan etmeden bütün hak ve alacaklarını alması nedeniyle biten sözleşmelerin koşullarını zımni olarak kabul etmiş olduğunu, sözleşme kapsamında çalıştırılacak asil işçilerin dışında herhangi bir yedek işçinin çalışmadığını, 09.03.2009 tarihli iş artırımı sonucunda çalışan işçi sayısının 305 olduğunu, tabloda belirtilen işçi sayısına tekabül eden ücretlerin de ödenmiş bulunup, davacının müvekkilinden herhangi bir alacağının kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sözleşmenin 9.2.maddesi, teknik şartnamenin 5.2.ve 10.2.maddelerine dayanarak alacak talebinde bulunduğu, sözleşme ve şartname maddelerinde, yüklenicinin sözleşmede belirtilen sayıdan fazla işçi getirmesi halinde fazladan getirilen işçilerin ücretlerinin işveren tarafından ödeneceğine dair herhangi bir hüküm bulunmadığı, bu durumda davacının davalıdan bir alacak talebinde bulunamayacağı sonucuna varılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.