Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3381 Esas 2013/10624 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3381
Karar No: 2013/10624
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3381 Esas 2013/10624 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 19. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde sanığa ceza verilmesine gerek olmadığı belirtilen 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulmuştur. Ancak, sanığın kurum zararını gidermediği tespit edilmesi durumunda, sanığa ceza verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Mahkeme, eksik inceleme nedeniyle doğru hukuki değerlendirme yapılmadığına karar vermiştir. Kararda, sanığın sorgusu yapılmadan delil takdiri yapılmasının yanlış olduğu vurgulanarak, 5271 Sayılı CMK'nın 193/2. maddesinin yanlış anlaşıldığına dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak, 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi ve 5271 Sayılı CMK'nın 193/2. maddesi verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/3381 E. , 2013/10624 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311151
MAHKEMESİ : Bakırköy 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/09/2012
NUMARASI : 2008/41 (E) ve 2012/859 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurum zararını giderip gidermediği sorulup, gidermediğinin belirlenmesi halinde "Sanığa şikayetçi kurumun zararını gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile ayrıca fiilin suç oluşturmaması nedeniyle derhal beraat kararı verilmesi dışında delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması saptanmadan beraat kararı verilemeyeceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden 5271 Sayılı CMK"nın 193/2. maddesine yanlış anlam verilmek suretiyle sanığın sorgusu yapılmadan delil takdiri yoluna gidilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.