MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; .... köyü 790 parsel sayılı taşınmazda kayıtlı gayrimenkulün müvekkillerinin adına kayıtlı iken Orman Genel Müdürlüğü.... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/187 Esas sayılı dosyası ile müvekkilleri aleyhinde bu gayrimenkulün orman vasfında ve orman sayılan yerlerden olduğu iddiası ile tapu iptali ve tescil ve men"i müdahale davası açtığını, yapılan yargılama neticesinde bahsi geçen taşınmazın toplam 45.008,50 m2"lik kısmının orman ve orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesi ile Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verildiğini, mahkeme kararının temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğini, dava konusu taşınmazlar üzerinde 766 sayılı Tapulama Kanunu gereğince 26/11/1974 tarihinde kadastro çalışması yapıldığını ve ilk malik olarak .... adına tescil edildiğini, müvekkillerin de murislerden intikal eden bu tapu kaydına güvendiğini ve taşınmaz üzerinde tasarrufta bulunduğunu, müvekkillerinin bu taşınmazı iktisap ettikten sonra gayrimenkullerin üzerine orman tahdidine ilişkin kayıtların konulduğunu, bilahare de dava açıldığını, müvekkillerinin buranın orman arazisi olduğunu bilmediğini, tapu dairesinde adına düzenlenen tapu kaydına güvenerek taşınmaz üzerine malik sıfatı ile tasarrufta bulunabildiğini, ancak mahkeme kararı ile birlikte müvekkillerinin adına kayıtlı bulunan taşınmazın, artık Hazine adına kayıt ve tescil edildiğini, dolayısıyla müvekkillerin kendi adına kayıtlı taşınmazda tasarruf edemez hale geldiğini, Medeni Kanunun 1007. maddesi uyarınca devletin müvekkilinin doğan zararlarını karşılamak noktasında kusursuz sorumluluğunun olduğunu, belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1000,00.-TL"nin ormana kalan kısma ilişkin tapu iptali ve tescil davasının kesinleştiği tarihten, iş bu dava neticesi verilecek ilamın kesinleşeceği tarihe kadar yasal faiz ve kesinleştikten sonraki dönem için kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacılar vekili tarafından sunulan 11/03/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile, dava dilekçesinde talep edilen tazminat miktarı bilirkişi raporu doğrultusunda artırılarak toplam 48159,095.-TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ancak ıslah harcını yatırmamıştır.
Mahkemece; davanın kabulü ile; 48.159,095.-TL"nin.... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/187 Esas sayılı dava dosyasının kesinleştiği tarih olan 12/09/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya ve dosya kapsamına göre dava, Medeni Kanunun 1007. maddesi gereğince açılan tazminata ilişkindir.
Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; taraflardan her biri, yapmış olduğu usûl işlemlerini kısmen veya tamamen ıslah edebilir. Islahın kısmen veya tamamen olduğuna bakılmaksızın taraflar aynı davada ancak bir kez ıslah yoluna başvurabilir. Ancak ıslah
işlemi harca tabi bir işlem olup ıslah edilen husus değer artırımı ise nispi tarifeye göre, değilse maktu harç yatırılmalıdır. Davalı taraf harçtan muaf olsa dahi ıslah harcının alınması gerekir.
492 sayılı Harçlar Kanununun 32. maddesinin birinci cümlesinde “Yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılmaz” hükmü yer almaktadır. Bu kanunî düzenleme gereğince ıslah edilen miktar yönünden bakiye nispi karar ve ilâm harcı ödenmeksizin sonraki işlemlerin yapılmasına olanak bulunmamaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 24.12.2013 gün ve 2013/21-445 E. - 2013/1625 K. sayılı kararında da bu görüş benimsenmiştir.
Somut olayda, davacılar vekili dava dilekçesinde 1000.-TL tazminat talebi ile dava açmış, 11/03/2015 tarihli dilekçe ile; tazminat talebini 48159,095-TL’ye arttırmış ise de; dava, niteliği itibariyle nisbi harca tâbi olmasına rağmen ıslah harcını yatırmamıştır. Buna göre mahkemece, ıslah harcını tamamlamak üzere davacılara süre verilip harç tamamlanırsa ıslah edilen miktar üzerinden aksi halde dava dilekçesinde gösterilen miktar üzerinden hüküm kurulması gerekirken harcı yatırılmayan ıslah dilekçesine değer verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 15/12/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.