Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2363 Esas 2020/2679 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı şirketin borca batıklık bilançosu ve diğer muhasebe belgelerinden mali durumunun borca batık olduğunu, sunulan iyileştirme projesi kapsamında borca batıklıktan kurtulabileceğini ileri sürerek İİK"nun 179. maddesi uyarınca iflasının 1 yıl süre ile ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım müdahiller vekilleri, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince davacı şirketin borca batık olduğu ve yargılama sırasında bu borca batıklığının arttığını, sunulan proje kapsamında yapılan sermaye artışının yetersiz olduğundan iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı kabul edilemeyeceği, mahkeme izni olmaksızın ve kayyımlara bilgi vermeksizin şirket merkezinde bulunan makinaları taşıyarak ihtiyati tedbire aykırı davranışta bulunduğu, şirket yetkilisinin de beyanında makinalar mevcut olmadığından ticari faaliyetin durduğunu bildirdiği, kayyım ücretlerinin yatırılmadığı, davacı şirketin iyileştirme projesini uygulaması ve borca batıklıktan kurtulmasının da mümkün olmadığı gerekçesiyle iflas erteleme talebinin reddine, İİK"nun 179. maddesi gereğince davacı şirketin iflasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi tarafından, davacı şirketin borca batık olduğu, borca batıklık miktar ve oranı karşısında iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı veriler içermediği, yönetim konularında kayyım heyetinden onay almayan ve denetimden kaçınan, faaliyetlerini durduran davacı şirketin iyileştirme projesini uygulaması ve borca batıklıktan kurtulmasının da mümkün olmadığı, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 09.09.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.