Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14387 Esas 2014/18629 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/14387
Karar No: 2014/18629
Karar Tarihi: 24.12.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14387 Esas 2014/18629 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankayla yaptığı işlemler sonrasında borçlu olmadığını iddia ederek menfi tespit ve takibin iptali istemiyle dava açtı. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi ve davalı bankanın %20 kötü niyet tazminatı ödemesine hükmetti. Ancak davalı banka bu kararı temyiz etti ve Yargıtay, davanın banka yönünden kabul edilmesinin yanılgılı olduğunu belirterek kararı bozdu.
Kanun maddeleri: Ticari İşletme Kanunu'nun 730/1-4 ve 597. maddeleri, Türk Ticaret Kanunu'nun 818/1-d ve 684/1. maddeleri.

19. Hukuk Dairesi 2014/14387 E. , 2014/18629 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 12. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2014
NUMARASI : 2012/687-2014/184

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı banka vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, cari hesaba dayalı alışveriş karşılığında verilen icra takibine konu 2 adet çekin, davalı ile bayilik ilişkisinin sona erdirilmiş olmasına ve malların davalıya iade faturası kesilerek iade edilmesine rağmen iade edilmediğini ileri sürerek müvekkilinin icra takibi sebebiyle borçlu olmadığının tespitine, takibin iptaline ve bedelsiz kalan çeklerin kendilerine teslimine, %40 kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, müvekkili banka tarafından davalı şirkete kullandırılan kredi karşılığı dava konusu çeklerin borçtan mahsup edilmek üzere temlik cirosu ile müvekkili bankaya verildiğini, müvekkilinin iyiniyetli 3. şahıs olduğunu ileri sürerek davanın reddi ile %20 kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirkete dava dilekçesi tebliğ edildiği halde davalı şirket davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamada toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davaya konu çekler davalı W.. Boya ve Kimya San.Tic.A.Ş.nin bankadan kullanmış olduğu kredi borçları için bankaya teminat cirosu ile verildiğinden bu cironun temlik cirosu olarak kabul edilemeyeceği rehin cirosu olarak kabulü gerektiği, ancak TTK 730/1 4.maddesi uyarınca poliçe ve bononun aksine çekin rehin cirosuyla devri mümkün bulunmadığından bankanın bu çeke dayalı olarak hak kazanamayacağı sonucuna varılarak davanın kabulüne, davacının icra takip dosyasına konu iki adet çek nedeniyle davalılara borçlu olmadığının tespitine, %20 kötü niyet tazminatının diğer davalının iflas etmiş olması sebebiyle sadece davalı bankadan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı banka vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davacının keşidecisi davalı şirketin lehtarı, davalı bankanın hamili olduğu çekin bedelsiz olduğu iddiasıyla İİK"nın 72. maddesi hükmü uyarınca açılan menfi tespit istemine ilişkindir. Dosya kapsamında bir örneği bulunan çekin incelenmesinden; davalı-lehtar tarafından diğer davalı bankaya devredilen çekteki ciroda “rehin cirosuna” ilişkin herhangi bir kaydın bulunmadığı görülmüş olmakla bu durumda davalı-lehtar şirketin söz konusu cirosunun TTK"nın 730/1-4 maddesinde yapılan atıfla 597. maddesi hükmü uyarınca (6102 sayılı TTK"nın 818/1-d maddesi atfıyla 684/1.maddesi) temlik cirosu olduğunun kabulü gerekirken yazılı şekilde yanılgılı değerlendirme ile davanın davalı banka yönünden de kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı banka yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 24.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.