Davacı, 22.3.1985 - 1.8.1995 tarihleri arasında Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, oda kaydına istinaden tescil edilen davacının 22.03.1985-01.08.1995 arası hizmetlerinin 10 yıl aradan sonra oda kaydının sahte olduğu gerekçesiyle iptal edilmesinin Medeni Kanun’un 2. maddesi uyarınca doğru olmadığının ve 22.03.1985-01.08.1995 arası Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin İsteğe Bağlı Bağ-Kur sigortalılık süresi olarak kabulüne karar verilmiş ise de, bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren, 1479 sayılı yasanın 24. maddesi ilk şekliyle, sigortalılığın oluşumu için, kendi ad ve hesabına bağımsız çalışma olgusunun gerçekleşmesi yanında, ayrıca, kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu da aramıştır. Bu kuruluşlara kayıt tarihi ise, sigortalılığın başlangıcı yönünden, yasal karine kabul edilmiştir. 04.05.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı yasa, Bağ-Kur’lu olabilme yönünden, söz konusu 24. maddenin öngördüğü meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu kaldırmış, sadece yasanın temel ilkesi olan kendi ad ve hesabına çalışma koşulunun gerçekleşmesi durumunda, sigortalılığın oluşacağını yeterli görmüştür. Buna karşın, 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı yasa bağımsız çalışanların sigortalı olabilmeleri yönünden vergi yükümlülüğünü öngörmüş, vergiden muaf olanların da kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olmaları durumunda yine sigortalı sayılacaklarını kabul etmiştir. Nihayet, 22.03.1985 yürürlük tarihli 3165 sayılı yasa, sigortalılığa karine yönünden vergi kaydının, bu kaydın bulunmaması veya vergiden muaf olunması halinde, esnaf ve sanatkar sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kayıtlarının esas alınacağını belirlemiştir.
Davacının şahsi sicil dosyasının incelenmesinden, 20.07.1995 tarihli İB formundaki bilgilere istinaden, 22.03.1985 tarihi itibariyle Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacının, İB formuna göre 27.08.1981-03.06.1995 tarihleri arası terziciler odasında kaydı bulunmaktadır.
Davacının uyuşmazlık konusu dönem olan 22.03.1985-01.08.1995 tarihleri arasında vergi kaydı, esnaf ve sanatkar sicili kaydı bulunmamaktadır.Ayrıca 25.07.1996 tarihli SSK müfettişinin raporuna göre davacının kendi nam ve hesabına çalışması olmadığı halde sahte oluşturulan oda kaydına dayanılarak davacının hizmet kazandığı,Kurumun müfettiş raporuna dayanarak davacının hizmetlerini 07.08.1996 tarihinde iptal ettiği,davacının da aralarında bulunduğu sanıklar hakkında sahte resmi evrak tanzim etmek ve kullanmak suçlarından Ağır Ceza Mahkemesine açılan davanın 26.03.2002 tarihinde kesin hükme bağlanmasının ertelendiği anlaşılmaktadır.Bu durumda sahte oluşturulduğu iddia olunan oda kaydına istinaden geriye dönük tescil mümkün olmadığı gibi, sadece oda kaydına dayanılarak sigortalılık tesis edilemeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.12.2007 gününde oy birliği ile karar verildi.
