Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/19780 Esas 2016/1331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi 452 ada 148 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli değildir.
Şöyle ki;
Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik 11.maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca, arazilerde değerlendirme taşınmazın değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği yıllık net gelire göre yapılır. Birden çok ürün yetiştirilebilen yörelerde gerçek değere ulaşılabilmesi için tek ürünle yetinilmeyerek çevrede ekilmesi mutad olan ürünler dikkate alınır. Net gelirin hesaplanmasında münavebeye alınan ürünlerin dekar başına ortalama veriminin, ayrıntılı üretim giderlerinin ve kg başına ortalama satış fiyatlarının değerlendirme yılına ilişkin ilçe gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğünden getirtilecek listelerde yazılı verilere uygun olması gerekir.
Buna göre mahkemece, dava konusu taşınmazın bulunduğu yörede ekilmesi mutad olup münavebeye alınacak ürünlerin neler olduğu gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden sorulup, fiğin(kuru ot) yanında, kuru arazide yetişebilen en az bir ürün daha alınıp, bunun da değerlendirme yılına (2012) ilişkin dekar başına ortalama verimi ve ayrıntılı üretim gideri ile kg. başına ortalama satış fiyatı esas alınarak hesaplama yapılması gerekirken, yalnızca fiği değerlendirmeye alan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 27.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.