Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3390 Esas 2013/10610 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3390
Karar No: 2013/10610
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3390 Esas 2013/10610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Keşan Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, karşılıksız yararlanma suçundan yargılanan sanığın, kuruma zararını tazmin etmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak beraat kararı verildiği belirlendi. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verildi ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği açıklandı. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyle: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi (2. fıkra), 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi.

2. Ceza Dairesi 2013/3390 E. , 2013/10610 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311187
MAHKEMESİ : Keşan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2012
NUMARASI : 2012/499 (E) ve 2012/529 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.