Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 07.04.2015
Sayısı : 12-84

Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın beraatine ilişkin Altıntaş (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince verilen 08.10.2012 gün ve 74-76 sayılı hükmün, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 25.11.2014 gün ve 17792-38757 sayı ile;
"...Mağdurun, sanığın kendisine arkadan sopa ile vurarak yaraladığı şeklindeki anlatımı ve bu anlatım ile uyumlu mağdura ait adli rapor içeriğine göre, sanığın üzerine atılı silahtan sayılan sopa ile kasten yaralama suçu sabit olduğu halde beraatine karar verilmesi..." isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 07.04.2015 gün ve 12-84 sayı ile;
"...Dinlenen tanık da duruşmada verdiği ifadesinde, aynı olayı doğrulamış, sanığın müştekinin arkasından gitmediğini, hep evde kaldığını, müştekinin kavgacı bir insan olduğunu ifade etmiştir.
Raporda belirtilen kızarıklığın, düşme, çarpma veya sürtünme ile de oluşabileceği, müştekinin mahkemedeki tutum ve davranışı, mahkemeye vefatından önce de sık sık başvurması, müşteki beyanı dışında dosyada mevcut delil olmaması, raporda darp sonucu kızarıklığın meydana geldiğine dair bir bulgunun yer almaması, alınan her raporun mahkûmiyet için yeterli delil oluşturmasının adalet sistemiyle kanımızca örtüşmeyeceği, burada mahkememizce dinlenen sanık, müşteki ve tanık ifadelerinin ve tavırlarının oluşturduğu kanaatin de göz önüne alınması gerektiği, mahkememizce dinlenen, "sanığın suç tarihinde evinde olduğuna ilişkin" tanığın beyanına itibar edilerek, sanığın atılı suçu işlediği hususunda şüpheden uzak delillerle kanaat getirilemediği..." şeklindeki gerekçe ile önceki hükümde olduğu gibi sanığın beraatine karar vermiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.09.2015 gün ve 242777 sayılı “bozma” istekli tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca 07.12.2016 gün ve 735-553 sayı ile; 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.03.2017 gün ve 464-2324 sayı ile, direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı kasten yaralama suçunun sabit olup olmadığının tespitine ilişkin ise de; Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle, yerel mahkeme kararının yeni hüküm niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle veya sonradan yürürlüğe girip lehe hükümler içermekle uygulanması gereken yeni kanun normlarına dayanarak hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, direnme kararı olmayıp, yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanığın beraatine ilişkin ilk hükmün, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Özel Dairece; sanığın mahkûmiyeti yerine beraatine karar verilmesi isabetsizliğinden bozulduğu, bozmadan sonra yerel mahkemece, tanık ..."ın tanık sıfatıyla yeniden dinlenildiği, tanığın bu ifadesinde, "...sanığın bütün gün kendisi ile birlikte evde olduğu ve dışarı çıkmadığı..." şeklinde beyanda bulunarak, önceki ifadesinde yer almayan yeni olgular ileri sürdüğü, yerel mahkemece tanığın bu ifadesine de dayanılmak suretiyle ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçeyle sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp, ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçeyle hüküm kurulmuş olması nedeniyle yeni hüküm niteliğindedir. Bu yeni hükmün doğrudan Ceza Genel Kurulunca incelenmesi mümkün olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Altıntaş Asliye Ceza Mahkemesince verilen 07.04.2015 gün ve 12-84 sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2018 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.