Taraflar arasında görülen davada; Davacı, kayden maliki olduğu 74 parsel sayılı taşınmazında, komşu 73 parsel sayılı taşınmazda davalı tarafından kazı yapılması nedeniyle dik sevler oluştuğunu, bu nedenle taşınmazının su tutmadığını, düşük ürün alındığını ve taşınmazı yönünden tehlike oluşturduğunu ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, eski hale getirme ve tazminat isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tazminat isteğinin kısmen kabulüne, elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi, tazminat ve eski hale getirme isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; dava konusu 74 parsel sayılı taşınmazın davacı adına kayıtlı olduğu, davalının komşu taşınmazda taş ocağı işlettiği, davalı taşınmazındaki toprağın boşaltılması nedeniyle taşınmazın doğal ve fiziki yapısının bozulduğu, davacı taşınmazının sınırında 250 metre boyunca yaklaşık 10 metre yüksekliğinde kot farkı oluştuğu, davacının komşu parselde oluşan bu kot farkı nedeniyle taşınmazın su tutmadığını tarım arazisi vasfını yitirdiğini, ekim ve dikime elverişliliğinin ortadan kalktığı, taşınmazını tam olarak kullanamadığını belirterek elatmanın önlenmesi, uğradığı zararın tazmini ve taşınmazın eski hale getirilmesi isteğiyle eldeki davayı açtığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davalının kendi parselinden malzeme almak suretiyle yaptığı kazının davacı taşınmazında su kaybına bağlı zarar oluşturduğu, ayrıca heyelan tehlikesine neden olduğu, bu durumun komşuluk hukukuna aykırı hoşgörü sınırlarını aşan bir müdahale olduğu gerekçesiyle tazminat isteminin kısmen kabulüne, elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Ne var ki, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda taşınmazın tarımsal faaliyet imkanı azalan bölümünün eski hale getirilmesi için gerekli parasal değer belirlenmiş ancak Borçlar Kanununun 43. ve 44. madde hükümleri de gözetilmek suretiyle eski hale getirme bedelinin davacının taşınmazında zarara uğrayan bölümün sürüm değerinden fazla olup olmadığı belirlenmemiştir.
Diğer taraftan, davacı dava dilekçesinde tazminat miktarını belirtmemiş, mahkemece bu eksiklik giderilmediği halde tazminat istemi kısmen kabul edilmiş ancak hangi miktar üzerinden kısmen kabul edildiği de anlaşılamamaktadır.
Ayrıca, eldeki davadaki tüm istekler, istenilen tazminat, eski hale getirilme bedeli ve zarar oluşan yerin değerinin toplamı müddeabihi oluşturacağı, bununda harca esas değer olacağı kuşkusuzdur. Buna göre mahkemece 492 sayılı Harçlar Yasasının 27, 28, 30, 32. maddelerinin düzenlediği kamu düzeniyle ilgili hükümler gözardı edilmek suretiyle, dava dilekçesinde gösterilen değer üzerinden harç tahsili ile bu şekilde neticeye gidilmesi de isabetsizdir.
Hal böyle olunca,yukarıda belirtilen hususlarda bilirkişiden ek rapor alınması gerektiğinde yeniden keşif yapılarak eksikliğin giderilmesi, tazminat isteğinin açıklığa kavuşturulması ve eldeki davadaki tüm istekler yönünden harca esas değerin belirlenmesi buna göre harç tamamlandıktan sonra müteakip işlemlerin yapılması gerekirken değinilen yönler üzerinde durulmaksızın ve 2005 tarihli 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu hükümleri gözetilmeden ve bu konuda bir değerlendirme yapılmadan eksik inceleme ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.