Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, malûllük aylığına hak kazanıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi gereğince iş mahkemesinin nihai kararları 8 gün içinde temyiz edilebilmekte olup 08.04.2015 tarihinde tebliğ edilen karara karşı yasal süre geçtikten sonra 17.04.2015 günü temyiz yoluna başvurulduğundan, 01.06.1990 tarih ve 1989/3 Esas - 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da dikkate alınarak temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeniyle reddi gerekmektedir.
2-) Davalı Kurum vekilinin temyiz itirazları yönünden; dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre sair itirazların reddi gerekir.
1986 – 02.01.2007 döneminde 506 sayılı Kanuna tabi 1996 prim ödeme gün sayısına karşılık gelen sigortalılığı bulunan davacının 06.02.2007 tarihinde davalı Kuruma yönelttiği malûllük sigortasından aylık tahsis başvurusunun reddi üzerine açılan işbu davanın yargılama aşamasında, ... Kurumu Başkanlığı ... Kurulu’nca 09.01.2015 günü rapor düzenlenerek çalışma gücünün en az %60 oranında yitirildiğinin, malûllük başlangıç tarihinin 26.06.2006 olduğunun belirtildiği anlaşılmakta olup mahkemece söz konusu rapora dayanılarak 01.03.2007 gününden itibaren aylık bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 53. maddesinde, çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca belirlenen sigortalının malûllük sigortası bakımından malûl sayılacağı açıklandıktan sonra, sigortalının malûllük aylığından faydalanabilmesi için gereken koşullar 54. maddede (a) ve (b) bendi olarak sıralanmış, (a) bendinde, 53. maddeye göre malûl sayılma şartı belirtildikten sonra (b) bendinde, toplam olarak 1800 gün veya en az 5 yıldan beri sigortalı bulunup, sigortalılık süresinin her yılı için ortalama olarak 180 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olmak koşulu öngörülmüş, 56. maddesinde, sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan sonra yazılı istekte bulunan ve malûllük aylığına hak kazanan sigortalının aylığının ödenmesine, kendisinin yazılı isteğinden, malûl sayılmasına esas tutulan raporun tarihi yazılı istemini izleyen takvim ayından sonraki bir tarih ise bu raporun tarihinden sonraki ay başından başlanacağı belirtilmiştir.
Bununla birlikte, 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 25. maddesinde ise, 4. maddenin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün en az %60"ını kaybettiği saptanan sigortalının malûl sayılacağı bildirilip 26. maddesinde aylık bağlama şartları, 25. maddeye göre malûl sayılmak, en az 10 yıldan beri sigortalı bulunup toplam olarak 1800 gün veya başka birinin sürekli bakımına muhtaç derecede malûl olan sigortalılar için ise sigortalılık süresi aranmaksızın 1800 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi bildirilmiş olmak, malûliyeti nedeniyle sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan sonra Kurumdan yazılı istekte bulunmak olarak sıralanmış, 27. maddesinde aylığın, 4/1-(a) maddesi kapsamındaki sigortalılar için, malûl sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden önce ise yazılı istek tarihini, malûl sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden sonra ise rapor tarihini izleyen ay başından itibaren başlayacağı hüküm altına alınmıştır.
Ayrıca, 6552 sayılı Kanunun 11.09.2014 günü yürürlüğe giren 64. maddesiyle 5521 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkrada, hizmet akdine tabi çalışmaları nedeniyle zorunlu sigortalılık sürelerinin tespiti talebi ile işveren aleyhine açılan davalarda, davanın Kuruma resen ihbar edileceği, ihbar üzerine davaya davalı yanında feri müdahil olarak katılan Kurumun, yanında katıldığı taraf başvurmasa dahi kanun yoluna başvurabileceği belirtilmiştir.
Yukarıdaki yasal düzenlemeler ışığında dava değerlendirildiğinde, çalışma gücü kaybı yönünden %60 oranını yeterli gören 5510 sayılı Kanun hükümleri kapsamında tahsis koşullarının gerçekleştiği ve davacıya ilgili maddelerin yürürlüğe girdiği 01.10.2008 tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiği açık olmakla şu durumda, 506 sayılı Kanun çerçevesinde değerlendirme yapılabilmesi için ... Kurumu Başkanlığı Genel Kurulu’ndan rapor alınarak çalışma gücü kaybının 2/3 oranında olup olmadığı ile anılan orana göre malûllük başlangıç tarihi belirlenmeli ve elde edilecek sonuca göre karar verilmelidir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu aylık başlangıcı konusunda yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olduğu gibi, 5521 sayılı Kanunun 7. maddesine eklenen 4. fıkrada öngörülen 506 sayılı Kanunun 79/10. veya 5510 sayılı Kanunun 86/9. maddelerine dayalı hizmet akdine tabi çalışmaları nedeniyle zorunlu sigortalılık sürelerinin tespiti niteliğinde olmayan davada Kurumun feri müdahil olarak benimsenmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : 1-) Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeniyle REDDİNE,
2-) Davalı Kurum vekilinin temyiz başvurusu yönünden, hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.