Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4435 Esas 2013/10593 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4435
Karar No: 2013/10593
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4435 Esas 2013/10593 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kadirli Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın karşılıksız yararlanma suçu işlediği tespit edilmiştir. Ancak, sanık tarafından kuruma zararın tazmin edilmesi sebebiyle, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, esastan yapılan inceleme sonucunda sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak, karar bozulmuştur. Çünkü ceza verilmemesi gerektiği yolundaki düşüncenin doğru olduğu kabul edilse de, mahkemenin bu düşünceye ulaşma şeklinde hata yaptığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Kararın gerekçeleri arasında 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 322. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-a maddesi detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

2. Ceza Dairesi 2013/4435 E. , 2013/10593 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/295345
MAHKEMESİ : Kadirli Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/08/2012
NUMARASI : 2012/539 (E) ve 2012/468 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CYY. nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.