Taksirle ölüme neden olma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4826 Esas 2021/1313 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle ölüme neden olma
Hüküm : Sanıkların ayrı ayrı beraatine

Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Halkalı Elektrikli Tren Deposu 6. yolunda beklemekte olan banliyö treninin üzerinde duran tespihi almak için vagona çıkan ..."ın vagonun üzerinden geçen elektrik akımına kapılarak ölümü üzerine başlatılan soruşturmada alınan bilirkişi raporunda ölenin asli kusurlu, TCDD Halkalı Depo Müdürlüğü’nün tali kusurlu olduğunun tespit edilmesi üzerine, olay günü olay yerinde koruma güvenlik görevlisi nöbetçi grup şefi olarak ...’ın, koruma güvenlik görevlisi olarak ...’ın, vagon servis şefi olarak ..."nın sorumlu olduklarının tespit edildiği ve haklarında iddianame düzenlenerek kovuşturma başlatıldığı, mahkeme kabulündeki İstanbul Üniversitesi Ulaştırma Ana Bilim Dalı Başkanlığına bağlı Demiryolu kürsüsünde görev yapan öğretim görevlilerinden oluşan üçlü bilirkişi heyetinin 15.10.2015 tarihli raporlarında ölenin asli ve tam kusurlu, sanıkların kusursuz olduğunun belirtildiği olayda, kusuru bulunmadığı kabul edilen sanıkların CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden ‘1. fıkranın çıkarılması ve yerine ‘yüklenen suç bakımından sanıkların taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince ayrı ayrı beraatilerine’’ ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.