23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2362 Karar No: 2020/2676
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2362 Esas 2020/2676 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2017/2362 E. , 2020/2676 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gebze Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, müvekkili şirketin borca batık olup, ödeme güçlüğü içerisinde bulunduğunu, şirketin iflasının ertelenmesine karar verilmesi halinde şirketin hazırlanan iyileştirme projesini uygulama kabiliyetine kavuşacağını ve mevcut borçlarını ödeyebileceğini ileri sürerek İİK."nun 179. maddesi uyarınca iflasının şimdilik bir yıl süre ile ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Müdahiller vekilleri davanın reddi ile davacının iflasına karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince, davacı şirketin İİK"nun 179. maddesi gereğince iflasına karar vermiştir. İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi tarafından, davacı şirketin dava tarihi itibariyle borca batık olduğu, borca batıklığın sürekli arttığı, davacı şirketin iyileştirme projesine uygun hareket etmediği, şirketin faaliyette olmadığını, çalışanı bulunmadığı, borca batıklıktan çıkma ihtimalinin bulunmadığı ve dosyaya sunulan iyileştirme projesine göre kurtuluşunun mümkün olmadığı, şirketin kayyum ücretlerini karşılayacak mali güce dahi sahip olmadığı anlaşılan davacı şirketin İİK"nun 179. maddesi gereğince iflası yönündeki ilk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 09.09.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.