MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi

Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/06/2015 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama ve tehdit nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/01/2017 günlü karara karşı davalı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve hükmün HMK"nın 353/1/b.2 maddesi uyarınca yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/11/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 47.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi kabil değildir.
Somut olayda, davacı 83.617,95 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince maddi tazminat talebinin kabulü ile 83.617,95 TL ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 12.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş; davalının istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince kabulü ile karar kaldırılarak maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 54.905,28 TL maddi tazminatın ve manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 12.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş; bu karara karşı davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulmuştur.
Davacı ilk derece mahkemesince verilen karara karşı istinaf başvurusunda bulunmayarak ilk derece mahkemesince hükmedilen miktara bir itirazının olmadığını göstermiş ve istemini ilk derece mahkemesince hükmedilen miktarla sınırlamıştır. Şu halde, temyize konu reddedilen miktar 28.712,67 TL olup bu miktar yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/10/2020 gününde kesin olarak karar verildi.