MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın iptali ve tahliye

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali-tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, tahliye taahhüdüne dayalı olarak başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili;Dava dilekçesi ile davalının 1.5.2009 başlangıç tarihli sözleşme uyarınca kiracı olduğunu, 10.06.2010 tarihli tahliye taahhütnamesi uyarınca kiralananı 30.06.2011 tarihinde tahliye etmeyi taahhüt ettiğini, buna uymayan davalı hakkında ... İcra Müdürlüğü"nün 2011/2322 sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının haksız itirazı nedeniyle takibin durduğunu belirterek, itirazın iptaline ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davacı vekili Dairemizin bozma ilamından sonra 05.02.2013 tarihli oturumda, davalının taşınmazı dava tarihinden sonra 01.02.2012 tarihinde tahliye ettiğini bildirmiştir.
Davalı ise, tahliye taahhüdünü ilk kira sözleşmesinin kurulduğu 20.4.2004 tarihinde tarih kısmı boş olarak imzalayıp verdiğini, kiralayanın tarih kısmını doldurarak takip yaptığını, taahhüdün tarih kısmına itiraz ettiğini, bu nedenle taahhüdün geçerli olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, davalının %40 tan aşağı olmamak üzere inkar tazminatını ödemesine karar verilmiştir.
Asıl olan duruşma tutanağına yazılıp taraflara tefhim olunan karardır. Tefhim ile birlikte yargılamadan elini çekmiş olan hakim tefhim ettiği kararı, gerekçeli olarak taraflara tebliğ etmek durumundadır. Sonradan yazılan gerekçeli kararın kısa karara uygun olması zorunludur. 10.04.1992 tarih, 1991-7 Esas 1992-4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında, tefhim edilen kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olmasının gerektiği öngörülmüştür. Asıl talepler bakımından kısa kararda hükmedilmeyen bir hak ve yükümlülüğün gerekçeli kararda hüküm altına alınmış olması veya tersi bir durumun çelişki teşkil etmediğini söylemek olanaklı değildir. İçtihadı Birleştirme Kararında; çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu nedenle bozulması gerektiğine işaret edilmiştir.
Olayımızda; tefhim olunan 05.02.2013 tarihli kısa kararda,"" davanın kabulüne"" karar verilmiş iken, gerekçeli kararda karar verilmesine yer olmadığına ve davacı lehine %40 icra inkar tazminatına karar verilmiş olması suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulmuştur. Asıl olan kısa karar olup buna aykırı biçimde oluşturulan gerekçeli karar hukuki
bir değer taşımamaktadır. Her ne kadar mahkemece gerekçe kısmında kısa kararın sonradan düzeltildiği belirtilmiş ise de sonradan kısa kararın bu şekilde düzeltilmesi mümkün değildir. Bu nedenle mahkemece, önceki kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi gidermek suretiyle karar verilmesi yönünden hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; icra takibi tahliye taahhüdüne dayandığından ve alacak istemi bulunmadığından davacı lehine icra inkar tazminatına hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.