Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10827 Esas 2017/9339 Karar Sayılı İlamı

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’na muhalefet suçundan şüpheliler ..., ..., ... Ltd. Şti., ..., ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda, Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10/12/2015 tarihli ve 2015/36377 soruşturma, 2015/27668 esas, 2015/22482 sayılı iddianamenin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 174/1-a. maddesine uygun bulunmadığından bahisle iadesine dair Adana 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli ve 2015/1501 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Adana 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2015 tarihli ve 2016/16 değişik iş sayılı kararını müteakip, aynı şüpheliler hakkında aynı Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 01/02/2016 tarihli ve 2016/1848-30 soruşturma, 2016/2590 esas, 2016/2060 sayılı iddianamenin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 170/4, 174/1-a,b,4. maddelerine uygun bulunmadığından bahisle iadesine dair aynı Mahkemenin 15/02/2016 tarihli ve 2016/ 109 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile iade kararının kaldırılmasına ilişkin Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/02/2016 tarihli ve 2016/116 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığı’nın 27/05/2016 gün ve 94660652-105-01-3510-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 16/06/2016 gün ve KYB.2016-235281 sayılı ihbarnamesi ile Daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Adana Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10/12/2015 tarihli iddianamenin Adana 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli kararı ile şüpheliler ... ve ...’un olaya ilişkin alınan beyanlarında ... ile aralarında herhangi bir irtibatlarının bulunmadığını ifade etmeleri, müşteki şirket vekillerince de adı geçen kişiler ile ilgili haksız rekabet ettiklerine ilişkin duyumlar aldıklarına dair soyut ifadeler kullandıkları belirtilerek savcılıkça bu iddiaların somutlaştırılmadığı, müşteki beyanlarına başvurularak bu iddiaların açıklattırılmadığı, yine bir takım müşteri bilgilerine ulaşarak çıkar sağladıklarının ne şekilde gerçekleştiğinin açıkça belirtilmediğinden bahisle iadesine karar verildiği, söz konusu iade gerekçesinde belirtilen hususlara ilişkin herhangi bir iş/işlem veya araştırma yapılmaksızın ilk iddianameyi düzenleyen Cumhuriyet savcısından başka bir Cumhuriyet savcısının yeniden iddianame düzenlediğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 174/4. maddesinde yer alan "Cumhuriyet savcısı, iddianamenin iadesi üzerine, kararda gösterilen eksiklikleri tamamladıktan ve hatalı noktaları düzelttikten sonra, kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilmesini gerektiren bir durumun bulunmaması halinde, yeniden iddianame düzenleyerek dosyayı mahkemeye gönderir. İlk kararda belirtilmeyen sebeplere dayanılarak yeniden iddianamenin iadesi yoluna gidilemez" şeklindeki düzenleme nazara alınarak, ilk iade kararındaki iade nedenlerinin giderilmediği gözetilerek itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 23/02/2016 tarihli ve 2016/116 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, 08/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.