Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1819 Esas 2016/5482 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1819
Karar No: 2016/5482
Karar Tarihi: 24.02.2016

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1819 Esas 2016/5482 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/1819 E.  ,  2016/5482 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinin ... 01.02.1997 tarihinde çalışmaya başladığını, alacak davası açtığı gerekçesiyle iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının işçi olarak 25.03.2008-21.12.2009 tarihleri arasında çalıştığını, daha önce çalıştığı yerlerin şirketin acenteleri olduğunu, davacının iş sözleşmesinin bütün hakları ödenerek sona erdirildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, bozmaya uyulup toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının bir yıl, sekiz ay, yirmibeş gün kıdemi olduğu ve davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı işverence feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
    Davacı davalı şirkette 01.02.1997-08.01.2010 tarihleri arasında çalıştığını iddia ederken davalı davacının işçi olarak 25.03.2008-21.12.2009 tarihleri arasında çalıştığını savunmaktadır.
    Sigorta kayıtlarında davacının 16.08.2001 - 20.06.2002 tarihleri arasında ... adresinde bulunan 61008486.34.06 sicil numaralı, ..., işyerinden prim ödeme kaydının bulunduğu, 02.05.2005- 01.03.2008 tarihleri arasında ... adresinde bulundan 1063354.34.06 sicil numaralı, Tekirdağ ... işyerinden prim ödeme kaydının bulunduğu, 26.03.2008-13.05.2008 tarihleri arasında 227792.35.01 sicil numaralı, 14.05.2008-21.12.2009 tarihleri arasında ise Büyük İstanbul Otogarı No 121 Bayrampaşa adresinde bulunan 1095781.34.06 sicil numaralı, davalı ... işyerinden prim ödeme kaydının bulunduğu görülmektedir.
    Davacının yaptığı işin niteliği ile çalıştığı işyerleri dikkate alındığında çalışma hayatında birlikte istihdamın çok sık görüldüğü bir işin söz konusu olduğu kuşkusuzdur.
    Tüm dosya kapsamına göre özellikle işin niteliği, ... kayıtları ve tanık beyanları uyarınca davacı işçinin 02.05.2005-21.12.2009 tarihleri arasında aynı işyerinde kesintisiz çalıştığı ve bu tarihler arasındaki kıdeminin bütün olarak değerlendirilerek davacının talep ettiği alacaklardan davalının sorumluluğu yoluna gidilmesi gerekmektedir. Davacının kıdeminin daha az kabul edilerek taleplerinin hüküm altına alınması isabetsizdir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.