Esas No: 2019/2635
Karar No: 2022/9194
Karar Tarihi: 18.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2635 Esas 2022/9194 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın yokluğunda verilen kararın usulsüz olduğunu ve temyiz nedenlerinin yerinde olduğunu kabul ederek, hükmün bozulmasına karar verdi. Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçunda, suç tarihinin yanlış belirtildiği, ve dava zamanaşımının gerçekleştiği belirtildi. Sahte fatura kullanma suçundaki hükümler ise, yeni çıkan bir Kanunla değiştiği ve lehe Kanun uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi detaylı bir şekilde açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın yokluğunda verilen kararın, 08.04.2015 tarihinde yargılama aşamasında bildirmiş olduğu ve aynı zamanda mernis adresi olan adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca yapılan tebligat işlemi usulsüz olduğundan; sanık müdafilerinin öğrenme üzerine hükümleri yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek ve 24.08.2015 tarihli temyiz ve infazın durdurulması talebinin reddine dair ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
A)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Gerekçeli karar başlığına “ 20.04.2010” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin defter ve belge istem yazısının tebliğ edildiği tarihten 15 gün sonrası olan "18.04.2010" olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “defter, kayıt ve belgeleri gizleme" suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B)Sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizin incelenemsinde;
Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA sanık hakkındaki infazın durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse bu suçlardan derhal TAHLİYESİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
