MAHKEMESİ : Edirne 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/07/2014
NUMARASI : 2013/234-2014/494

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 22.03.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02.07.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı D.. O.. tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_
Dava, İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak açılan ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1101, 1204, 68, 569, 641, 754, 837, 931, 908, 471 ve 1362, 118, 548 ve 657 parsel sayılı taşınmazların satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Davacı taraf hükmü temyiz etmemiş, davalı D.. O.. tarafından temyize getirilmiştir.
1-Dava konusu 1101, 1204, 68, 471, 641, 754, 837, 908, 931, 1015, 1362, 118, 218, 548, 657 ve 110 parsel sayılı taşınmazlar yönünden; mahkemece, davada yapılan yargılama gideri, harç ve vekalet ücretlerinin davalılardan tapu kayıtlarındaki ve mirasçılık belgelerindeki payları oranında alınmasına karar verildiği halde satış bedelinden yargılama gideri, vekalet ücreti ve harç çıktıktan sonra arta kalan paranın mirasçılık belgelerindeki ve tapuda kayıtlarındaki payları oranında davalılar arasında dağıtılmasına karar verilerek infazda tereddüt yaratacak şekilde çelişkili hüküm kurulması ve borçlu E.. O.."ın payına düşen kısmın icra dosyasına gönderilmesine karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu hususlar kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek
2-Davalı D.. O.."ın dava konusu 5694 parsel sayılı taşınmaza ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5578 Sayılı Kanunla değiştirilen 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 8. maddesi gereğince bölünemez büyüklükteki tarım arazilerinin mirasa konu olmaları ve üzerlerinde her ne sebeple gerçekleşmiş olursa olsun birlikte mülkiyetin mevcut olması durumunda bu arazilerin ifraz edilemeyeceği, payların 3. şahıslara satılamayacağı, devredilemeyeceği hükmü mevcutken, 5403 Sayılı Kanunun 8. maddesinde 30.04.2014 tarihli ve 6537 Sayılı Kanunun 4. maddesi ile yapılan değişiklikle, "Tarım arazileri Bakanlıkça belirlenen büyüklüklerin altında ifraz edilemez, hisselendirilemez. Hazine taşınmazlarının satış işlemleri hariç olmak üzere pay ve paydaş adedi artırılamaz...." şeklinde düzenleme yapıldığından artık asgari tarımsal arazi büyüklüklerinin altındaki arazilerde de payın üçüncü şahıslara satışı ve devri mümkün hale gelmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, dava konusu 569 parsel sayılı taşınmazda borçlu (davalı) E.. O.. 1/2 oranında paylı malik durumundadır. Yukarıda açıklanan yasal değişiklikle alacaklı (davacı) tarafından, borçlu E.. O.. "ın haczedilen payının doğrudan icra yolu ile satışı mümkün hale geldiğinden alacaklının (davacının) İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi gereğince 569 parsel sayılı taşınmaz yönünden bu davayı açmasında hukuki yararı kalmadığından bu parsele yönelik davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün 7. fıkrasının hüküm sonucundan çıkarılarak yerine “7-Satış bedelinin davalılara mirasçılık belgelerindeki ve tapu kayıtlarındaki payları oranında paylaştırılmasına,” cümlesinin yazılması ve 8. fıkrasının tamamının hüküm sonucundan çıkarılması suretiyle hükmün 1101, 1204, 68, 471, 641, 754, 837, 908, 931, 1015, 1362, 118, 218, 548, 657 ve 110 parsel sayılı taşınmazlar yönünden değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle dava konusu 569 parsel sayılı taşınmaza ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu taşınmaz yönünden BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 12.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.