Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/3389 Esas 2018/7815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2-4, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan şirkette şoför olarak çalışan sanığın, yol ve yakıt masrafı olarak aldığı parayı yakıt için harcamış gibi göstermek amacıyla yakıt aldığı ve ihtiyaç fazlası 814 litre yakıtı üçüncü kişilere satıp bedelini uhdesine geçirdiği, ayrıca avans olarak uhdesinde bulunan parayı da iade etmediğinin iddia edildiği somut olayda, sanığın savunmasında atılı suçu işlemediğini, mazotu satıp parasını uhdesine geçirdiğine yönelik katılan şirket tarafından kendisine imzalattırılan tutanak ve protokolü baskı altında imzaladığını, katılan şirketten maaş alacağı olduğunu beyan etmesi, sanığın iddiaya konu mazotu satarak parasını uhdesine geçirdiğine dair bu belgeler dışında delil bulunmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti amacıyla tutanakta imzası bulunan ... isimli kişilerin tanık olarak mahkemeye celbedilerek dosya kapsamında ifadelerinin alınması, sanığa bahse konu paraların hangi tarihlerde teslim edildiği, yaptığı yolculuk ve harcama kayıtlarının olup olmadığının, sanığın maaş alacağı bulunup bulunmadığının katılan şirketten sorulması, varsa bu kayıtların dosya arasına alınıp gerektiğinde bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanıklara fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.