17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/18811 Karar No: 2016/7463 Karar Tarihi: 12.05.2016
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18811 Esas 2016/7463 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili bir davada verilmiştir. Mahkeme, bilirkişinin raporuyla belirlenen kaçak kullanım bedelinin gerçekte daha düşük olduğu ve sanığın kendisine yasal bildirim yapılmadan önce kuruma tazminat ödediği gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Bu karar, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verilmiştir ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddelerine dayanarak hüküm verilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2015/18811 E. , 2016/7463 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: 27.10.2008 tarihli kaçak kullanım tutanağında kaçak kullanım süresi 35 gün olduğu halde bilirkişinin raporunda bu süreyi 83 gün aldığı ve bu süre üzerinden bedel hesaplaması yaptığı gözetildiğinde, bahsi geçen tutanakla ilgili bilirkişinin belirlediği kaçak kullanım bedelinin gerçekte 209,71 TL olması gerektiği ve toplam zararın da 544,86 TL olacağı dikkate alınarak, katılan kurumun zararını, kendisine yasal bildirim yapılmadan önce 800,00 TL olarak tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle teblignameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 12.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.