Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4130 Esas 2022/3107 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten öldürme suçundan Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 28/12/2009 tarihli ve 2009/87 Esas, 2009/246 sayılı kararı ile 15 yıl hapis cezasına hükümlü ...'un, bu cezasının infazı sırasında, 647 sayılı Kanun'un 19/2. maddesi gereğince 05/07/2011 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edilmesine dair Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2011 tarihli ve 2011/556 değişik iş sayılı kararını müteakip, sanığın bihakkın tahliye tarihi olan 05/07/2020 tarihinden önce 25/08/2014 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan 1 yıl 4 ay 25 gün hapis cezasına mahkum edilmesi sebebiyle anılan suçun denetim süresinden sonra işlendiğinden bahisle şartla tahliyenin geri alınmasına yer olmadığına dair Fethiye İnfaz Hakimliğinin 02/06/2021 tarihli ve 2021/2057 Esas ve 2021/2127 sayılı kararına karşı Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın kabulü ile 02/06/2021 tarihli kararın kaldırılmasına ve hükümlünün koşullu salıverilme kararının geri alınarak 25/08/2014 tarihinden başlayarak 05/07/2020 tarihine kadar olan 2141 günlük sürenin aynen infazına ilişkin Fethiye İnfaz Hakimliğinin 04/06/2021 tarihli ve 2021/2057 Esas ve 2021/2127 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2021 tarihli ve 2021/991 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Fethiye İnfaz Hakimliğinin 04/06/2021 tarihli kararında ikinci suçun işlendiği 25/08/2014 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 05/07/2020 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına karar verilmiş ise de;
Kanun koyucu tarafından koşullu salıverilmenin geri alınmasına ilişkin şartları düzenleyen 765 sayılı Kanun'un 17. maddesinde bir değişiklik yapılmasının artık mümkün olmadığı, zira anılan Kanun ve maddesinin "1 Haziran 2005 tarihinde yürürlükten kalktığı", artık 765 sayılı Kanun'un 17. maddesinin karşılığı olan 5275 sayılı Kanun’un 107/12 ve 107/13. maddeleri kapsamında bir değişiklik yapılabileceği, her iki maddede yer alan koşullu salıverilmeye ilişkin düzenlemenin aynı mahiyette olduğu,
Dosya kapsamına göre, hükümlünün infazı devam ederken, 647 sayılı Kanun'un 19/2. maddesi gereğince 05/07/2011 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere şartla tahliye edildiği, ancak bihakkın tahliye tarihi dolmadan işlediği kasıtlı suç nedeniyle 1 yıl 4 ay 25 gün hapis cezasına mahkum olduğu, ikinci suçun işlendiği 25/08/2014 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 05/07/2020 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına karar verildiği, aynen infaza ilişkin 765 sayılı Kanun'un 17. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 107/12 ve 107/13. maddesinin aynı şekilde düzenlendiği, 15/04/2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun uyarınca anılan 107/13. maddede değişiklik yapılmış olması karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 7/2. maddesinde yer
alan "“Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki ve aynı maddenin 3. fıkrasında yer alan, "Hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç; infaz rejimine ilişkin hükümler, derhal uygulanır." şeklindeki düzenleme uyarınca hükümlü hakkında lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiği cihetle, 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinin 13. fıkrasının (a) bendinde yer alan "kalan cezasının aynen" ibaresi "başlamak ve hak ederek tahliye tarihini geçmemek koşuluyla sonraki işlediği her bir suç için verilen hapis cezasının iki katı sürenin" ibaresi şeklinde değiştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 7/2-3 ve 5275 sayılı Kanun'un 98/1. maddeleri dikkate alınarak yeni düzenleme gereğince hükümlü lehine değerlendirilme yapılarak, hükümlünün 25/08/2014 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan Fethiye 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2019 tarihli ve 2018/390 Esas, 2019/666 sayılı kararıyla 1 yıl 4 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle bu sürenin 2 katı olan 2 yıl 9 ay 20 günlük sürenin aynen infazına karar verilmesi gerektiği, bu durumda sürenin 1020 gün olduğu, Fethiye İnfaz Hakimliğinin 04/06/2021 tarihli kararına konu sürenin ise 2141 gün olduğu anlaşıldığından, 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinin 13. fıkrasının (a) bendinde yer alan düzenlemenin hükümlü lehine olması karşısında, 25/08/2014 tarihinden başlamak üzere 1020 günlük sürenin aynen infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 03/02/2022 gün ve 94660652-105-48-18231-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yukarıda açıklanan sebeple yerinde görüldüğünden, Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 01/07/2021 tarihli ve 2021/991 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.