Mahkemesi : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 03.05.2007


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılardan A.. Ö.., ..... ...., E.. S.. ve ...... .....vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalı B... Ü..."a bağlanan gelir, geçici iş göremezlik ödemeleri ve tedavi gideri ile ölen sigortalı Ş. S."in hak sahiplerine yapılan ödemelerden oluşan Kurum zararının davalılardan tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
1)-Yargılama aşamasında davalılardan İ. S."in ölümü üzerine mirasçıları davaya dahil edilmiştir. İ. S. mirasçılarından E.. S.., .... .....ve ..... ....mirası reddetmişler, M.. S.. ve A.. S.. ise mirası kabul etmişlerdir. İ.S. mirasçısı M.. S.. de 13.03.2007 tarihinde hükümden önce ölmüş, mirasçıların tamamı ...., ..... ve T.. S.. mirası reddetmişlerdir. Bu durumda İ. S mirasçılarından A.. S.. haricindekilerin tamamı mirası reddetmiştir.
Yargılama sırasında vefat eden tarafların mirasçılarının mirası reddetmeleri halinde konunun miras hukuku hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi gerekir.
Eldeki davada ise yargılama aşamasında ölen M.. S.."in mirasçıları davaya dahil edilmemiş, mirası reddeden mirasçıların sorumlu olmadıkları gözetilmeden hüküm kurulmuştur.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca araştırma yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2)- Davalı A.. Ö.."in temyiz itirazlarının incelenmesi;
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 26. maddesi olup, davalının rücu alacağından sorumluluğu, ancak maddede öngörülen koşulların gerçekleşmesi halinde mümkündür. Bu maddeye dayanan rücu davalarında; kusurun belirlenmesinde, mahkemece, öncelikle, iş kazasının ne şekilde olduğu, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa, çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir.
İşveren ve üçüncü kişilerin, meydana gelen iş kazası nedeniyle sigortalı ya da hak sahiplerine sosyal sigorta yardımları yapmakla görevli olan Kuruma karşı 506 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesi uyarınca sorumluluğu, kusur sorumluluğu ile sınırlı bulunmaktadır. Anılan kusur sorumluluğu; ancak işverenin kastı, suç sayılır eylemi, işçilerin sağlığı ve iş güvenliği mevzuatına aykırı eyleminin; üçüncü kişilerin kasıt ve kusuru ve bunlarla meydana gelen iş kazası arasında illiyet bağının bulunması halinde oluşmaktadır.
Eldeki davada ise; Mahkemece kusur oran ve aidiyetinin tespiti amacıyla alınan 07.02.2014 tarihli bilirkişi raporu ve ek raporda her iki sigortalı yönünden de davalı işverenin %80, kazalı işçilerin ise %20 oranında kusurlu oldukları belirtilmiştir.
Hükmü temyiz eden davalılardan A.. Ö.. yönünden ise; alınan bilirkişi raporlarında herhangibir kusur irdelemesi yapılmadan asıl işveren nam ve hesabına işin yönetimi ile ilgili görev yaptığı dikkate alınarak sözkonusu zarardan sorumlu olduğu gerekçesiyle işveren kusurundan sorumlu tutulmuştur.
Mahkemece, davalı işverene ait işyerinde fenni nezaretçi olarak çalıştığı anlaşılan A.. Ö.."in kazanın oluşumundaki kasıt veya kusurunun tespiti amacıyla; iş kazasının oluşumuna ilişkin maddi olguların eksiksiz biçimde saptanması, sorumluluğu gerektiren her koşulun, kendi özelliği çerçevesinde araştırılıp irdelenmesi, işveren ve diğer ilgililerle birlikte kusur oran ve aidiyetlerinin belirlenmesi gerekir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca araştırma yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum ve davalılardan A.. Ö.., F. S., E.. S.. ve Z. Y. vekilleri bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan A.. Ö.., F. S., E.. S.. ve Z. Y."a iadesine, 16.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.