Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12455 Esas 2022/3117 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık Behçet Töre'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 188/4, 188/5, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 15 yıl hapis ve 3.300,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul (Kapatılan) 10. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. madde ile Görevli) 18/09/2008 tarihli ve 2007/288 Esas, 2007/296 sayılı kararının Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 03/12/2012 tarihli ve 2010/32808 Esas, 2012/17931 sayılı kararı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlü müdafii tarafından infaza konu suçun örgüt kapsamında işlenmediğinden bahisle 5237 sayılı Kanun’un 58/9. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması yönünde karar verilmesi talebinde bulunulması üzerine, talebin reddi ile hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58/9. maddesinin uygulanmasına ilişkin İstanbul (Kapatılan) 10. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. madde ile Görevli) 17/06/2020 tarihli ve 2007/288 Esas, 2008/230 ek sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/07/2020 tarihli ve 2020/405 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 15/02/2021 tarihli ve 2020/5628 Esas, 2021/1319 Karar sayılı ilâmı ile "...Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/04/2007 tarihli ve 2007/10-71 Esas, 2007/98 Karar sayılı kararında açıklandığı gibi 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan tekerrür, güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer almakta ise de, anılan düzenleme maddi ceza hukukuna ilişkindir. Hükümlülüğün yasal sonucu olmaması nedeniyle 5275 sayılı Kanun'un 98 vd. maddeleri uyarınca infaz aşamasında bu konuda karar alınması mümkün olmadığından; Hükümlü C... Y.... hakkında 13/03/2001 tarihinde işlediği suç işlemek amacıyla teşkil etmiş örgütün faaliyeti çerçevesinde uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan 5237 sayılı TCK’nin 188/3, 4, 5, 62 ve 49. maddeleri uygulanmak suretiyle verilen ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 18/02/2016 tarih, 2016/379 Esas ve 2016/460 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşen Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/06/2015 tarih, 2014/88 Esas ve 2015/150 Karar sayılı Kararında 5237 sayılı TCK’nin 58/9. maddesinin uygulanması yönünde bir karar verilmediği gibi suç tarihi itibariyle 58/9. maddesinin uygulanması da mümkün görülmediğinden, bu madde hükmünün uygulanmaması yönünde Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12/05/2016 tarihli ve 2016/359 değişik iş sayılı Kararda usul ve yasaya aykırılık bulunmaması nedeniyle bu karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,..." şeklinde değinildiği üzere, somut olayda13/06/2000 tarihinde işlediği suç işlemek amacıyla teşkil etmiş örgütün faaliyeti çerçevesinde uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkûm olan sanık hakkında İstanbul (Kapatılan) 10. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. madde ile Görevli) 18/09/2008 tarihli kararında 5237 sayılı Kanun'un 58/9. maddesindeki düzenlemeye ilişkin bir hüküm kurulmadığı ve infaz aşamasında bu hususta bir karar verilemeyeceği gibi, sanığın eylemine konu suç tarihi itibarıyla 58/9. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12/07/2021 gün ve 94660652-105-34-20350-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/07/2020 tarihli ve 2020/405 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.