22. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/2533 Karar No: 2020/9148 Karar Tarihi: 08.07.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2533 Esas 2020/9148 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2020/2533 E. , 2020/9148 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkili ile davalı kulüp arasında 23.08.2013 - 31.05.2014 tarihleri arasını kapsayan ve TFF tarafından 29.08.2013 tarihinde tasdik edilen profesyonel Teknik Adam Sözleşmesi uyarınca çalıştığını, müvekkilinin çalışılan döneme ilişkin dört aylık ücretinin ödenmediğini beyanla ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın reddine karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Dairemizin 15.04.2019 tarihli bozma ilamında; “...Somut olayda; davacının talebi son dört aya ilişkin bakiye süre ücretine ilişkindir. Ancak Mahkemece davacının çalıştığı süre içinde ödenmeyen ücret alacağı hüküm altına alınmış ve talep yanlış değerlendirilmiştir. Davacının bakiye ücret alacağının varlığı değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme yapılarak davacının talebi olmayan çalışılan döneme ilişkin ücret alacağının yazılı şekilde hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozma nedenidir...”denilmiştir. Ne var ki, dava dilekçesinin sonuç kısmında, açıkça çalışılan döneme ilişkin ödenmeyen dört aylık ücret alacağının tahsilinin talep edildiği görülmekle, davacının talebinin son dört aya ilişkin bakiye süre ücretine yönelik olduğuna dair bozma sebebinin maddi hataya dayalı olduğu anlaşılmıştır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04/02/1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ile 09/05/1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında belirtildiği üzere, Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür. Anılan sebeple, davacının talebinin çalışılan döneme ilişkin ücret alacağına yönelik olup bakiye ücret alacağına yönelik olmadığı anlaşılmakla, davacının ücret alacağının bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi için kararın bozulması gerekmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.