Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/464 Esas 2022/3152 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret
HÜKÜMLER : A- İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/06/2017 tarih, 2017/37 Esas ve 2017/111 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
1- Katılanı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK'nin 81/1, 35/2, 29/1, 62. maddeleri gereğince 7 yıl 6 ay hapis cezası, 2- Hakaret suçundan TCK'nin 129/son maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı, B- Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 31/01/2018 tarih, 2017/2219 (E), 2018/223 (K) sayılı hükmü ile "istinaf başvurularının esastan reddine" dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, Katılan vekili.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 31/01/2018 tarih, 2017/2219 (E) - 2018/223 (K) sayılı kararının, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık müdafiinin ve katılan vekilinin duruşmalı inceleme istemlerinin, 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında hakaret suçundan tayin edilen hüküm CMK'nin 286/2-h. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğundan, katılan vekilinin temyiz talebinin CMK'nin 298/1. maddesine göre REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında katılana karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin dosya üzerinden vermiş olduğu 31/01/2018 tarih, 2017/2219 (E) - 2018/223 (K) sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından; sanık müdafinin; suç vasfına, tahrik derecesine, katılan vekilinin takdiri indirime, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna dair yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine;
Ancak;
1- Dosya kapsamına göre tanık Gülcay, katılan ... ve sanığın soruşturma aşamasında alınan ilk beyanlarına göre katılandan sanığa yönelen haksız bir söz ve davranış bulunmamasına rağmen, sanık hakkında haksız tahriki düzenleyen 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi uyarınca indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2- Katılan ...'ın sanık tarafından, sağ toraks posteriorda 1 adet, sağ toraks anteriorunda koltuk altı hizasından 2 adet ve batın umblikus sağında 1 adet olmak üzere toplam 4 adet batına ve toraksa nafiz kesici delici alet ile yaralandığı, batına ve toraksa nafiz 3 adet yaralanmalarının her birinin ayrı ayrı kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre, sanık hakkında 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK'nin 35. maddesi uyarınca uygulama yapılırken makul sınırdan uzaklaşılarak bir ceza tayini yerine, makul sınır olan 12 yıl hapis cezası belirlenerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirdiğinden, katılan vekilinin temyiz talebinin kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 31/01/2018 tarih, 2017/2219 (E) - 2018/223 (K) sayılı kararının CMK'nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/2-a maddesi uyarınca bozmaya konu kararın niteliği de gözetilerek "İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere" Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.