Esas No: 2022/494
Karar No: 2022/3130
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/494 Esas 2022/3130 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/494 E. , 2022/3130 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER :1) Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/05/2017 tarih ve 2017/134 Esas, 2017/172 Karar sayılı kararı ile; sanığın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-a, c, d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna dair kararı,
2)... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 07/11/2017 tarih ve 2017/1849 Esas, 2017/2429 Karar sayılı kararı ile; kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün duruşma açılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA
... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 07.11.2017 tarih ve 2017/1849 Esas, 2017/2429 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291/1. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralamadan ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-a, c, d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezasının kaldırılarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.03.2021 tarihli, 2019/9 MD-554 Esas, 2021/117 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, süresi içinde verdiği temyiz dilekçesinde gerekçeli kararın tebliğini talep eden sanık müdafiine 5271 sayılı CMK’nin 295/1. maddesi uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren (7) gün içerisinde verilmesi gerektiğinin bildirilmesine dair ihtaratın yapılmamış olduğu belirlenmekle, sanık müdafiinin temyiz nedenlerini sunduğu dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin hükmolunan ceza miktarına göre 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin yapmış olduğu duruşma sonrasında verdiği “Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.05.2017 tarih ve 2017/134 Esas, 2017/172 Karar sayılı hükmünün kaldırılarak, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine” dair 07.11.2017 tarih ve 2017/1849 Esas, 2017/2429 Karar sayılı hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; suç vasfına, tanık ...’ın beyanına itibar edilemeyeceğine, ağır tahrik olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.