(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2016/32400 E. , 2020/4303 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının, davalı iş yerinde 18/05/2012 tarihinde barmen garson olarak işe başladığını, iş sözleşmesinin sona erdiği 17/04/2014 tarihine kadar tüm görevlerini eksiksiz özenle yerine getirdiğini, 3 saatten fazla olan fazla çalışma ücretlerinin yansıtılmadığını, bu nedenle Bodrum 7. Noterliği"nin 07/05/2014 tarih 08607 sayılı ihtarnamesi ile feshettiğini, işçi alacaklarının tahsili için Bodrum 2. İcra Müdürlüğünün 2014/2996 Esas sayılı dosyası ile icra takibine geçildiğini ancak, davalının itirazı nedeniyle takibin durduğunu iddia ederek, dava konusu istemlerin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, Bodrum The Marmara otelde mutfak kısım şefi olarak 1 yıl 10 ay çalışan davacının , 3 saatten az mesailerinin bordroya yansıtılmadığı iddiasında bulunduğu, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının dava konusu döneme ait ücret hesap pusulalarının tamamında (3 ay hariç) fazla çalışma ücret tahakkuku bulunduğu, yine fazla çalışma formları ile serbest zaman çizelgelerinin davacı adına ihtirazı kayıtsız imzalı olduğu bu nedenle, davacı tarafça, davacının daha fazla, fazla çalışına yaptığı dosya içindeki belgelere eş nitelikte başka belgelerle kanıtlanamadığından davacının fazla çalışıma ücretine ilişkin isteminin yerinde olmadığı değerlendirilmiş, Mahkemece de aynı gerekçelerle fazla çalışma alacağının reddine karar verilmiştir. Tahakkuk bulunmayan ayların bilirkişi raporunda belirtildiği gibi üç ay olmadığı daha fazla olduğu dikkate alındığında bu aylara ilişkin tanık beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekir, Davalı tarafın tahkikat aşamasında, 13.10.2015 celsede, tanık listesinde dinlenmeyen diğer tanıklarının dinlenilmesinden vazgeçtiğini beyan ettiği, mahkemece davalıya vazgeçmeye muvafakat edip etmediğinin sorulmadığı ve bu tanık dinlenilmeden karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece , davalı tarafa Hukuk Muhakemeleri Kanununun 196. maddesi uyarınca tanığın dinlenilmesinden vazgeçilmesine muvafakat edip etmediği sorulup, vazgeçmeyi kabul etmediği takdirde tanığın Hukuk Muhakemeleri Kanununun 243. ve devamı maddeleri uyarınca dinlenilerek, gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
Diğer taraftan, davalı tarafça sunulan fazla çalışma bildirim formalarında yer alan fazla çalışma tahakkuklarının bordrolar ve serbest zaman belgeleriyle örtüşmediği aylar bulunmaktadır. Bu noktada bilirkişice ay ay karşılaştırma yapılmalı, fazla çalışma bildirim formlarının da yazılı belge olduğu dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan tahakkuklardan fazla çalışma yapıldığını ispatlamaya elverişli delil olduğu gözetilerek sonuca gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
