6. Ceza Dairesi Esas No: 2021/4059 Karar No: 2021/20335 Karar Tarihi: 23.12.2021
Nitelikli hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4059 Esas 2021/20335 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet hükümleri temyiz edilmektedir. Birinci sanık hakkında yapılan temyiz itirazı reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. Ancak ikinci sanık hakkında, adli sicil kaydında yazılı olan mahkûmiyetleri içinde yer alan TCK’nın 142/2-g maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl hapis cezası nedeniyle tekerrür uygulanması gerektiği belirtilerek hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Bu kapsamda, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca sanığın TCK'nın 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçundan tekerrüre esas alınmaması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, hüküm fıkrasından TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca \"Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi kapsamında tekerrür hükümleri uygulanmamıştır\" tümcesi eklenerek hüküm düzeltilmiş ve sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın “10 ay” olarak gözetilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 5237 sayılı 58. maddesi, 141/1. maddesi ve 142/2-g maddesi; CMK'nın 5271 sayılı 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası; 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi belirtilmiştir.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/758 Esas ve 2009/941 Karar sayılı ilamına konu TCK"nın 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, bu aşamada 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı, ancak adlî sicil kaydında yazılı olan mahkûmiyetleri içinde ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/458 Esas ve 2012/1286 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-g maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl hapis cezasının tekerrüre esas oluşturacağı gözetilerek tekerrür uygulanması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.03.2013 kesinleşme tarihli 2012/458 Esas ve 2012/1286 Karar sayılı ilam dosyasındaki hükümlülüğünün mükerrirliğe esas alınmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar bakımından sanığın kazanılmış hakkının “10 ay” olarak gözetilmesine,” tümcelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.