MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 05/11/2010 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl alacak yönünden dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, feri alacak olan faiz isteminin reddine dair verilen 05/02/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava haksız fiilden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; asıl alacak yönünden dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, faiz alacağı yönünden ise davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkiline ait depodan 400 m³ asfalt mıcırı çalındığını, bu olay nedeniyle davalılar hakkında kamu davası açıldığını ve davalıların mahkumiyetine karar verildiğini belirterek çalınan 400 m³ asfalt mıcırının suç tarihindeki değerinin, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiş; 21/11/2012 tarihli duruşmada, davaya konu mıcırların 23/03/2012 tarihinde taraflarına teslim edildiğini beyan ederek; asıl alacak üzerinden faiz, yargılama gideri ve vekalet ücreti taleplerinin devam ettiğini belirtmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl alacak yönünden 400 m³ mıcırın davacıya teslim edilmesi karşısında davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına, faiz alacağı yönünden ise davanın kabulüne dair verilen ilk karar, Dairemizin 22/11/2018 tarihli 2016/10274-2018/7287 sayılı ilamı ile “asıl alacak konusu olan 400 m³ asfalt mıcırının yargılama sırasından aynen iade edildiğinden bedel üzerinden faize hükmedilemeyeceği” gerekçesiyle bozulmuş; mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda asıl alacak yönünden dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, faiz alacağı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; dava dilekçesinde 400 m³ asfalt mıcırının suç tarihindeki değerinin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilinin talep edildiği, yargılama sırasında dava konusu 400 m³ asfalt mıcırının aynen iade edildiği, bunun üzerine davacı vekilinin 21/11/2012 tarihli duruşmada faiz, yargılama gideri ve vekalet ücreti taleplerinin devam ettiğini beyan ettiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda, faiz alacağına ilişkin istemin dava konusu (müddeabih) haline getirilmediği ve feri olarak talep edilip harçlandırılmadığı gözetildiğinde reddedilen faiz istemi yönünden davacı aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Açıklanan bu husus kararın bozulmasını gerektirmiş ise de yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının davacı aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücreti tayinine ilişkin olan 2.c ve 2.d bentlerinin hükümden çıkarılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.