Taraflar arasında görülen davada;Davacı, maliki bulunduğu 32 ve 35 sayılı parseller arasındaki kadastral yolun önceden bulunmadığını ileri sürerek iptali ile taşınmazlarına ilavesini istemiştir.
Davalılar ve müdahiller davanın reddini savunmuşlardır.
Davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece araştırmanın yetersiz olduğu gerekçesiyle bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ile davalı Hazine temsilcisi tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
ADava,tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ne var ki, Dairenin bozma kararı üzerine mahkemece yapılan uygulamada, dava konusu yolun, zeminde mevcut olan güneyden kuzeye doğru devam eden yolun daralan bölümünü teşkil ettiği; fen bilirkişisi krokisinde kırmızı ile gösterilen temel tapunun kapsamında paydaşları arasında bir fiili kullanma biçiminin oluştuğu, her paydaşın payına karşılık kullandığı bölümün kadastro tespitleri sırasında ayrı bir parsel altında kullanan paydaş adına tespit ve tescil edildiği, nizalı bölümünde anılan fiili kullanma biçimine göre yukarıda değerlendirildiği üzere yolun devamı olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır.
Öyle ise, kadastral paftada çekişmeli yerin yol olarak gösterilmiş olmasında aykırı bir yön bulunmadığı gözardı edilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması isabetsizdir. Davacının temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalı Hazinenin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK"unun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 22.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.