Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14534 Esas 2014/18476 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/14534
Karar No: 2014/18476
Karar Tarihi: 22.12.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14534 Esas 2014/18476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ticaret Mahkemesinde görülen davada davacı şirket ile davalı arasındaki sözleşme gereği kâr mahrumiyeti tazminatı talebi üzerine verilen kâr mahrumiyeti tazminatına dair kararın, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından onanmasına ilişkin karar düzeltme istemi reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan taraf vekillerinin karar düzeltme isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Ayrıca, karar düzeltme isteyenlerden takdir edilen 228 TL paranın ceza olarak Hazineye gelir kaydedilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri 19 ve 20 (TBK'nın 26 ve 27. maddeleri)'dir. Karar, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi oy çokluğuyla verilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2014/14534 E. , 2014/18476 K.

"İçtihat Metni"

Davacı .... (Temlik Alan Pet Gaz A.Ş.) vek.Av. ... ile davalı ... vek.Av. ... arasında görülen dava hakkında Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 18.03.2013 gün ve 2011/116 E. 2013/60 K. sayılı hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 29.05.2014 gün ve 2013/12759 E. 2014/9994 K. sayılı ilamına karşı taraf vekilleri tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan taraf vekillerinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, takdiren 228,00.-TL. para cezasının karar düzeltme isteyenlerden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 22.12.2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

-KARŞI OY YAZISI-

Mahkemece davacı lehine hükmedilen kâr mahrumiyetinin hesabında bilirkişi tarafından taraflar arasındaki sözlemenin 22/B maddesine dayanılmış ve sözleşmenin bu maddesinde yer alan davacının kâr mahrumiyetinin her bir ton LPG için asgari 500 USD olacağı şekildeki düzenleme veri olarak alınmıştır.
Bayilik sözleşmelerinde bu tür düzenlemelerin yer alması mümkündür.
Ancak LPG"nin rafineri çıkış fiyatı neredeyse ton başına 500 USD civarındadır. Buna ÖTV, Gelir Payı ve KDV eklenerek oluşan bayilere vergili satış fiyatı ise ton başına yaklaşık 1.500 USD mertebesindedir. LPG üzerinden alınan dolaylı vergiler Devlet"e ait olduğuna göre LPG"nin ton başına gerçek değeri yaklaşık 500 USD olup; bunun tamamının dağıtım şirketinin asgari karı olması düşünülemez.
Bu itibarla sözleşmenin bu doğrultudaki 22/B maddesi BK."nun 19 ve 20 (TBK"nun 26 ve 27) maddeleri gereğince geçersizdir.
Hal böyle olunca; davacının kâr mahrumiyeti zararının hesabında sözleşmenin 22/B maddesindeki ton başına 500 USD kâr mahrumiyeti verisine dayanılamaz.
Mahkemece davacının kâr mahrumiyeti tazminatı davacı kayıtları ve LPG piyasası koşullarına göre bilirkişiye hesaplattırılmalıdır.
Bu itibarla karar düzeltme talebinin kabulü ile mahkemece verilen hükmün kâr mahrumiyetine ilişkin bölümünün davalı yararına bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan saygıdeğer çoğunluğun ret kararına bu yönden muhalifiz. 22.12.2014