Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1690 Esas 2020/3717 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1690
Karar No: 2020/3717
Karar Tarihi: 03.11.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1690 Esas 2020/3717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, yolda yürüyen kişilerin geçişini engelleyerek yol kesmek suçundan yargılandığı bu davada, mahkeme 5237 sayılı TCK'nin 149/1-(a,b,c,d) maddelerine dayanarak sanıkları suçlu bulmuştur. Ancak, sanıkların yol kesme suçu işlemediği dikkate alınmadan hüküm verilmesi nedeniyle temel cezada alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, verilen hüküm reddedilerek istinaf başvurusu reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1-(a,b,c,d) maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61/1 maddesi

6. Ceza Dairesi 2018/1690 E. , 2020/3717 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmekle yapılan incelemede:
Sanıkların, yakınanın yürüyerek gitmekte olduğu yol üzerinde geçişini engelleyecek şekilde önceden engeller koyarak ve tertibat alarak yolunu kesmek biçiminde bir hareketinin bulunmadığı, bu bağlamda yol kesmekten söz edilemeyeceği gözetilmeden, 5237 sayılı Yasanın 149/1. maddesinin 1. fıkrasının (a,b,c) bendlerinin yanısıra koşulları oluşmayan (d) bendi de dahil edilerek hüküm kurulması, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında sonuca etkili görülmediğinden; silahla, kişinin kendini tanınmayacak hale koyması sureti ile ve birden çok kişi tarafından yağma suçunu işleyen ve bu eylemleriyle TCK.nin 149 maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerini ihlal eden sanıklar hakkında, aynı Yasanın 61/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından, anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 03/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.