5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7968 Esas 2017/9196 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7968
Karar No: 2017/9196
Karar Tarihi: 06.11.2017

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7968 Esas 2017/9196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kayıt dışı hale gelmiş veya hiç kaydedilmemiş cep telefonlarını bulundurmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme, telefonların içinde kopyalanmış (klonlu) telefon bulunmaması nedeniyle suçun 5809 sayılı Kanun kapsamına girmediği ve beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yerine, 5607 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan dolayı işlem yapılmak üzere suç duyurusunda bulunulması gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme kararında ayrıca, tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle sanığa adli para cezası verilmesine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5809 sayılı Kanun'un 56/1. maddesi, 5607 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesidir.

19. Ceza Dairesi 2016/7968 E. , 2017/9196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın BTK Bölge Müdürlüğünden gelen yazı cevabına göre toplamda 17 adet (MCKS"ye göre) kayıt dışı hale gelmiş veya hiç kaydedilmemiş cep telefonlarını bulundurmak şeklinde gerçekleştirdiği eyleminin, ele geçen telefonlar içinde kimlik bilgileri kopyalanmış (klonlu) telefon bulunmadığı gerekçesiyle 5809 sayılı Kanun kapsamına girmediğinden bahisle beraat kararı verilerek 5607 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan dolayı işlem yapılmak üzere suç duyurusunda bulunulması gerekirken, unsurları bakımından oluşmayan 5809 sayılı Kanun"un 56/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
Sanık hakkında neticeten adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, temyize konu HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 06.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.