Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/4320 Esas 2020/9140 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4320
Karar No: 2020/9140
Karar Tarihi: 08.07.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/4320 Esas 2020/9140 Karar Sayılı İlamı

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/4320 E.  ,  2020/9140 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin 05.05.2009-20.06.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde iş makinası operatörü çalıştığını, haksız olarak baskı ile iş sözleşmesinin sona erdirildiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında, davacının iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.
    Somut olayda davacı, 20.06.2013 tarihinde bir başka çalışanın iftirası ile tehdit ve baskı uygulanarak zorla istifa dilekçesi imzalattırıldığını, haksız olarak baskı ile iş sözleşmesinin sona erdildiğini iddia etmiş, davalı işveren ise, davacının 20.06.2013 tarihinde kendi isteği ile istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını savunmuştur. Mahkemece, iş sözleşmesinin tazminata hak kazanılmayacak şekilde sona erdiğinin işveren tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmiş ise de varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Dosya içerisinde bulunan 20.06.2013 tarihli dilekçesinde davacı, “İşyerinizde 06.05.2009 tarihinden beri çalışmaktayım. Söz konusu çalışma sürem içerisinde doğan tüm kanuni ve akdi haklarımı aldım. îşyerinizden kendi istek ve rızamla herhangi bir baskı olmadan 20.06.2013 tarihinde ayrılmak istiyorum.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Her ne kadar davacı bu istifa dilekçesinin baskı ile alındığını iddia etmiş ise de bu iddiasını ispat edememiştir. Davacı tanıklarının beyanları görgüye dayalı olmadığı gibi istifa dilekçesinin zorla imzalattırıldığının ispatı için yeterli değildir. Buna göre davacının istifa dilekçesi, taraf ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davacının iş sözleşmesini istifa etmek suretiyle feshettiği anlaşıldığından kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.07.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.