5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4437 Esas 2017/9190 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4437
Karar No: 2017/9190

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4437 Esas 2017/9190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddine dair yerel mahkeme ek kararının isabetli olduğu gerekçesiyle oybirliğiyle onanmıştır. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasında yapılan değişiklik ile hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000.- Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereği, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2017/4437 E. , 2017/9190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteminin Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000.- Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirasına kadar olan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu cihetle temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın bu karara yönelik temyiz nedenlerinin REDDİNE, ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.