Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/3449 Esas 2020/5272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu İstanbul 5. İcra Hukuk Mahkemesinin 15/01/2019 tarihli ve 2018/344 E. 2019/38 K. sayılı kararı ile talebin kabulüne karar verildiği, davacı tarafından, talebin kabulüne dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesinin 03/07/2019 tarih ve 2019/1323 E. 2019/1432 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
2.3.2005 tarihli ve 5311 Sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 363/1. maddesine göre istinaf yoluna başvuru süresi tefhim veya tebliğden itibaren on gündür.
Somut olayda, İcra Mahkemesi kararı istinaf edene 15/01/2019 tarihinde tefhim edildiği halde, istinaf dilekçesi belirli süre geçirildikten sonra, 11/03/2019 tarihinde verilip kaydettirilmiştir.
Davalının istinaf yoluna başvurusu süresinde olmadığından, İİK’nin 365/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK"nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK"nin 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 54,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 22/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.